داده های مکانی به عنوان یکی از مهمترین و حساسترین عوامل تصمیم گیری و برنامه ریزی در اکثر سازمان ها مطرح می باشند. یکی از مشکلات مهم در این زمینه، عدم مدیریت مناسب داده های مکانی و نادیده گرفتن نقش اساسی این داده ها در بهبود فرایندهای مدیریت و برنامه ریزی می باشد.در این پایان نامه و در قالب یک مطالعه موردی در هواشناسی تبریز، مسائل و مشکلات موجود در ارتباط با مدیریت داده های مکانی و استفاده از آن ها در راستای بهبود روند تصمیم گیری، برنامه ریزی و اجرا در درون هواشناسی شناسایی شد. با تجزیه و تحلیل مشکلات موجود مشخص گردید که ریشه بسیاری از این مشکلات، عدم تولید، ذخیره سازی، بهنگام رسانی، به اشتراک گذاری و در نتیجه عدم توانایی در استفاده از داده های مکانی مورد نیاز در هواشناسی تبریز می باشد.بنابراین، جهت رفع مسائل و مشکلات موجود، استفاده از زیر ساخت داده مکانی( sdi) ، به عنوان فعالیتی در زمینه مدیریت داده های مکانی مورد توجه قرار گرفت. sdi قادر است تا با استفاده از مدل های خود به عنوان چارچوبی به منظور حل مسائل موجود در زمینه مدیریت داده های مکانی در هواشناسی مورد استفاده قرار گرفته و بستر اطلاعاتی مورد نظر را به نحوی شایسته فراهم سازد. در این راستا و با توجه به نتایج حاصل شده از مرحله شناخت وضع موجود سازمان هواشناسی و شناسایی مشکلات و مسائل موجود، تدوین مدل مفهومی sdi هواشناسی با استفاده از مدل uml انجام گرفت. سپس با در نظر گرفتن استانداردهای sdi، به منظور طراحی پایگاه داده، فرم های استاندارد طراحی و تمامی داده های مکانی و توصیفی جمع آوری گردید.