به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی عصاره کودهای آلی، بیولوژیکی و اوره بر ماش (لاین nm92) دو آزمایش جداگانه گلدانی و مزرعه ای انجام شد. آزمایش مزرعه ای در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 1391-1390 به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد مطالعه شامل محلول پاشی کود بیولوژیکی نیتروکسین، محلول پاشی کود های آلی آمینواسید، گرین هام ، مسریز ، ناتریمن ان 2 ، بایوکراپ ال- 45 ، محلول پاشی عصاره کود گاوی، آب و شاهد بودند. بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین طول نیام (34/9سانتی متر)، پروتئین (68/24%)، عملکرد پروتئین (41/940 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (8/3810 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (16198 کیلوگرم در هکتار) از تیمار محرک رشد مسریز و بیشترین وزن هزاردانه (58/60 گرم) از تیمار آمینواسید به دست آمد. بیشترین و کمترین شاخص برداشت در ماش به ترتیب در گیاهان محلول پاشی شده با نیتروکسین (75/23) و اوره (17/15) به دست آمد. در آزمایش گلدانی تیمارهای محلول پاشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در4 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثر نوع کود بر رشد گیاه معنی دار بود به طوریکه تمام ویژگی های مورد بررسی به غیر از تعداد ریشه های فرعی تحت تأثیر محلول پاشی قرار گرفت. گیاهان محلول پاشی شده با اوره و عصاره کود دامی بالاترین ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک ریشه و بوته، طول ساقه و ریشه، تعداد ریشه و حجم ریشه را نسبت به سایر تیمارهای محلول پاشی نشان دادند. همچنین بیشترین تعداد برگ و شاخه های فرعی و تعداد گره های ریشه به ترتیب در تیمار گرین هام و آمینواسید به دست آمد. در حالیکه کمترین گره های ریشه در محلول پاشی اوره و ناتریمن ان24 مشاهده شد.