رشد سریع فعالیت های صنعتی در دهه های اخیر و عدم رعایت الزامات زیست محیطی بهمراه تخلیه پساب های آلوده صنایع نظیر صنایع پتروشیمی منجر به ورود مقادیر زیادی از فلزات سنگین به محیط می گردد. فلزات سنگین از جمله آلاینده های زیست محیطی هستند که برخلاف آلاینده های آلی به راحتی از محیط حذف نمی شوند. فلزات سنگین بواسطه پایداری و تجزیه ناپذیری از اهمیت خاصی برخوردارند و افزایش غلظت آنها درمحیط به بالاتر از استاندارد های زیست محیطی بدلیل ماندگاری بالا، ورود به زنجیره غذایی و خاصیت تجمعی فلزات سنگین باعث بروز اثرات نامطلوبی بر آبزیان و انسان می گردد. جذب زیستی یک فن آوری موثر برای حذف بهینه آلاینده ها از جمله فلزات سنگین از محلول های آبی است. در این مطالعه میکروارگانیسم های مقاوم به فلزات سرب و روی از رسوبات بندر امام خمینی جداسازی و با انجام تست های بیوشیمیایی شناسایی گردید. در ادامه قابلیت رشد میکروارگانیسم های شناسایی شده در حضور غلظت های مختلف فلز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر فاکتورهای محیطی دما و شوری بر رشد میکروارگانیسم ها مطالعه و شرایط بهینه جهت رشد آنها تعیین گردید. در نهایت توانایی باکتری ها در حذف فلزات سرب و روی مورد مطالعه قرار گرفت. سه باکتری مقاوم به فلز سرب ochrobactrum anthropi، bacillus firmus و bacillus subtilis و دو باکتری مقاوم به فلز روی micrococcus luteus و pseudomonas aerogionsa جداسازی و با استفاده از تست هایی بیوشیمیایی و رجوع به منابع باکتریولوژیکی شناسایی شدند. باکتری های مقاوم به فلز سرب قادر به رشد تا غلظت های بالای این فلز 800 میلی گرم بر لیتر نیز بودند. در حالی که از میان دو گونه مقاوم به فلز روی m. luteus نسبت به p. aerogionsa گونه مقاوم تری می باشد. بررسی توانایی میکروارگانیسم ها در جذب فلزات سرب و روی نشان داد که با افزایش غلظت فلز درصد حذف نیز افزایش می یابد بالاترین میزان حذف فلز سرب 5/53 درصد در غلظت 200 میلی گرم بر لیتر این فلز متعلق به باکتری o.anthropi می باشد. بیشترین میزان حذف روی نیز 76 درصد در غلظت 50 میلی گرم بر لیتر توسط باکتری m.luteus بود. نتایج حاصل از بررسی تاثیر میزان نمک در محیط نشان داد که تمام گونه های مورد مطالعه به استثنای o.anthropi گونه های هالوتولرانت بوده و در رنج وسیعی از غلظت های مختلف نمک قادر به رشد می باشند.