آب آشامیدنی سالم از نخستین نیاز های انسان هاست که تأمین آن باید جزء مهمترین اولویتهای هر جامعه قرار گیرد. احداث شبکه های آبرسانی شهری، روستایی، صنعتی و کشاورزی با هزینه های کلان همراه است، لذا مطالعه کیفیت آب و نیز دقت در طراحی این شبکه ها، برای افزایش عمر مفید این شبکه ها و جلوگیری از هدررفت هزینه ها امری ضروری می باشد. هر سیستم انتقال و توزیع آب باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که بتواند نیاز آبی مصرف کنندگان را با فشار کافی و در تمام دوران طرح تأمین کند. امروزه یکی از عمده ترین مشکلات بهره برداری از تأسیسات آب، خوردگی و رسوبگذاری می باشد که باعث مشکلات عدیده ای از جمله انسداد لوله ها، تخریب تأسیسات شبکه، کاهش کیفیت آب آشامیدنی می گردد. هدف از انجام این تحقیق بررسی عوامل ایجاد رسوبات شیمیایی در خطوط لوله مجتمع آبرسانی نازک می باشد. در این مطالعه که کار نمونه برداری آن از تابستان 1389 تا بهار سال 1390 به طول انجامید تعداد 20 نمونه (تعداد 5 نمونه در هر فصل از سال) از محل هایی که کیفیت آب و تغییرات کیفی آب را بهتر به نمایش بگذارند، برداشته و پارامترهای مورد نیاز از قبیل درجه حرارت، ph، ‏‏tdsو هدایت الکتریکی در محل نمونه بردرای و پارامترهایی از قبیل غلظت آنیونها و کاتیونها و قلیائیت در آزمایشگاه اندازه گیری شد. براساس نتایج آزمایشات سختی آب مصرفی در این شبکه آبرسانی به طور متوسط برابر 362(mg/lit.caco3) بوده و از این نظر جزء آبهای فوق العاده سخت بوده و سختی موجود از نوع سختی موقت می باشد. نتایج حاصل از محاسبه اندیسهای رسوبگذاری و خورندگی، شامل اندیس های لانژلیه(17/0)، رایزنر(05/7)، تهاجمی(2/12) و پوکوریوس(07/6) آب این مجتمع را متمایل به رسوبگذاری نشان می دهد. همچنین در بررسی هیدرولیکی این شبکه این نتیجه به دست آمده است که میزان سرعت در نقاط رسوب گیر به گونه ای است که باعث رسوبگذاری در این نقاط می گردد. در انتهای این تحقیق روشهایی را که می توان برای پیشگیری از این پدیده در این مجتمع آبرسانی به کار گرفت مورد بحث و بررسی قرار گرفت.