عجایب نگاری یا به عبارتی همان گروتسک در شکل مترقی خود، در نقاشی های هیرونیموس بوش جلوه گر می شود، آثار این هنرمند شاخص رنسانس شمالی، مملو از تصاویر خیالی و نا متعارفی است که تا عصر حاضر نیز بی نظیر مانده اند. درک بهترِ آثار بوش، تنها با تفحص در نقاشی ها و پیگیری سررشته های خلق چنین عجایب پردازی هایی میسر می باشد، از این رو در این تحقیق سعی گشته است تا به شیوه ای توصیفی-تحلیلی، و با جستجو در طیف گسترده ای از زمینه ها، به ریشه های شکل گیری این عجایب نگاری در آثار بوش پرداخته شود. از میان عناصر مورد بررسی می توان به مسیحیت، اخلاق گرایی، فرهنگ عامه اشاره نمود و همچنین نمادگراییِ پیچیده ی بوش در ارتباط با کیمیاگری، متون باستانی و حتی رسالات مربوط به حیوانات (بستیاری ها) پیگیری شده است. می توان گفت که با استفاده از همین عوامل بود که بوش توانست، در ترکیبی بدیع و فراتر از سنت های زمانه اش به تفسیر اخلاق و الهیات در روزگار خود بپردازد.