هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای رضایت از مدرسه در روابط بین خوش بینی ، سبک اسناد و پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان پسر در چارچوب یک طرح همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه مورد مطالعه، دانش آموزان پسر سال چهارم دبیر ستان شهر اورمیه بود. بدین منظور 510 نفر از دانش آموزان دبیرستان های پسرانه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های خوش بینی (شی یر و کارور ،1985) مقیاس منبع کنترل(راتر،1966) (سبک اسناد درونی- بیرونی) و برای سنجش رضایت از مدرسه، مقیاس (رضایت از زندگی،1994) مورد استفاده و بر روی نمونه مورد مطالعه اجرا گردید. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که خوش بینی و سبک اسناد رابطه دو سویه با همدیگر دارند. اثر مستقیم رضایت از مدرسه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مثبت و معنادار بود، همچنین اثر غیر مستقیم خوش بینی بر پیشرفت تحصیلی از طریق رضایت از مدرسه به عنوان متغیر میانجی، مثبت و معنادار بود. در حالی که اثر سبک اسناد بر پیشرفت تحصیلی با میانجی گری رضایت از مدرسه معنادار نبود . شاخص های برازش مدل نیز نشان دادند که مدل آزمون شده برازش مناسبی با داده های گردآوری داشت.