چکیده: نظر به گسترش استفاده از منابع انرژی های تجدیدپذیر در تولید الکتریسیته و با توجه به افزایش روزافزون مصرف توان الکتریکی، بازنگری در ساختار سیستم های قدرت کنونی برای جلوگیری از ناپایداری شبکه تحت شرایط غیرمتعارف و اغتشاشات علاوه بر شرایط نرمال سیستم ضروری به نظرمی رسد. لذا در راستای جلوگیری از سرمایه گزاری های غیرقابل توجیه روی گسترش سیستم های قدرت کنونی جهت پوشش کسری ظرفیت انتقال قدرت، بکارگیری انواع مختلف کنترلرهای استاتیکی و دینامیک می تواند بسیار موثر واقع گردد. از میان جبرانسازها، از آنجاییکه کنترلرکننده های facts و تکنولوژی های hvdc به عنوان جبرانسازهای مبتنی بر الکترونیک قدرت که قادر به تطابق سریع پارامترهای خود با تغییر مشخصه های سیستم می باشند، قادر به بهبود عملکرد و پایداری سیستم های قدرت بوده اند، در دهه های اخیر بطور جهان گستر مورد استفاده واقع گردیده اند. لذا در پایان نامه حاضر، به منظور تعیین مناسب ترین جبرانساز جهت ساخت و بکارگیری در آزمایشگاه انیستیتوی سیستم های قدرت دانشگاه هانور، انواع مختلف کنترلرهای facts و تاثیر آنها بر پایداری سیستم به ویژه بر پایداری ولتاژ و گذرا مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. از میان کنترلرهای موازی نصب svc و statcom در ضعیف ترین نقطه برای دو ساختار مختلف سیستم آزمایشگاه آنالیزگردیده است. در اولین پیکربندی که بار به عنوان نقطه انتهایی خط درنظر گرفته شده است، مشاهده می شود که با تامین کسری توان راکتیو توسط جبرانسازهای طراحی گردیده ، حد ناپایداری ولتاژ افزایش می یابد. در ساختار دوم که سیستم آزمایشگاه به شبکه دانشگاه متصل گردیده است، ملاحظه می شود که سیستم تحت هر دو شرایط نرمال و اختلالات، از هر دو پایداری گذرا و ولتاژ برخوردار گردیده است. علاوه براین تاثیر کنترلرهای sssc و upfc و از میان تکنولوژی های hvdc ، csc-hvdc ، روی بهبود پایداری گذرا و ولتاژ سیستم آزمایشگاه برای هر دو ساختار بررسی و مقایسه گردیده است.