مدل اثرهای تصادفی یک طرفه همان مدل خطی یک طرفه با اثرهای اصلی تصادفی می باشد. کاربرد این مدل در پرورش حیوانات، زیست شناسی، آزمایش های محیطی و دیگر زمینه های آماری که سطوح اثر به صورت یک نمونه تصادفی از جامعه ی سطوح انتخاب شده اند می باشد و محقق به دنبال به دست آوردن اطلاعاتی از پارامتر های توزیع این سطوح است. از دلایل اصلی این مطالعه می توان به موارد زیر اشاره کرد: • برآورد پارامتر های مدل یا توابعی از این پارامترها. • انجام آزمون فرض بر روی میانگین و مولفه های واریانس و توابعی از این پارامتر ها. یک رویکرد مرسوم برای برآورد مولفه های واریانس روش ماکزیمم درستنمایی مقید (reml) است. نقاط انتهایی فاصله اطمینانreml -محور به داده ها و توزیع مجانبی برآوردگر reml بستگی دارد. برآورد برجستگی در توزیع تحت مطالعه، نقش مهمی در به کار گیری روش reml-محور دارد. در این تحقیق، مطالعات بر روی داده های شبیه سازی شده، مبنی بر مقایسه عملکرد فاصله اطمینان های به دست آمده با فرض نرمالیتی و فواصل اطمینان reml-محور برای ضریب همبستگی درون رده ای صورت گرفته است.