در طول دو دهه گذشته، تاب آوری جای خود را در بین مطالعات باز نموده است. این تحقیق نیز با هدف اثر بخشی آموزش مبتنی بر تاب آوری بر کاهش استرس و افزایش جرأت ورزی در دانشجویان دختر خوابگاهی ترم اول انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان خوابگاهی ترم اول دانشگاه فنی- حرفه ای دخترانه شهرضا در سال تحصیلی 90-91 را شامل می شد. نمونه گیری به صورت تصادفی در دسترس و روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. 34 نفر از دانشجویان دختر ساکن درخوابگاه دانشگاه که استرس بالا و جرأت ورزی پائین داشتند در 2 گروه 17 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. با توجه به ریزش 5 نفری گروه آزمایش و در نتیجه حذف 5 نفر از گروه کنترل برای همسان سازی، در نهایت داده ها برای 12 نفر تحلیل شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن (1983) و پرسشنامه جرأت ورزی گمبریل و ریچی (1975) بود. جهت بررسی فرضیه ها، از روش کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر تاب آوری باعث کاهش استرس در دانشجویان دختر خوابگاهی شده اما در افزایش جرأت ورزی آنها تأثیر معناداری نداشته است.