این تحقیق به منظور سنجش عملکرد در سازمان های با ساختار فرکتال انجام شده است. این سازمان ها از واحدهایی مجزا تشکیل شده اند که از لحاظ ساختاری با هم مشابهت دارند. رویکرد برخورد با چنین ساختاری، بررسی و تحلیل داده های مربوط به عملکرد واحدهای مشابه و شناسایی بهترین عملکرد موجود در میان آن هاست. بدین منظور عملکرد نوزده ایستگاه تقویت فشار گاز در سال 1388 مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای بررسی اثرات زمانی، عملکرد این ایستگاه ها در چهار مقطع زمانی ارزیابی شده است. با انجام تحقیق، روش بهبود عملکرد واحدهای ناکارا در هر مقطع زمانی مشخص گردید. نکته ی اساسی این رویکرد آن است که این روش های بهبود نه بر اساس تحلیل فرایندهای موجود در ایستگاه ها بلکه بر اساس مشابهت میان آن ها شناسایی شده اند. با توجه به قدرت تحلیلی و کاربرد گسترده ی آن، مدل تحلیل پوششی داده ها به عنوان ابزار تحلیلی این تحقیق برگزیده شده است. هم چنین به منظور برطرف ساختن کاستی های موجود در روش های ناپارامتری، این مدل با روش تحلیل مرز تصادفی(sfa) تلفیق گشته است. بدین ترتیب آثار محیط عملکرد و اختلال های آماری هم چون اشتباه در ثبت داده ها و تاثیر اقبال خوب یا بد از نتایج ارزیابی واحدها زدوده شده اند تا بتوان نتایج نهایی را با اطمینان بیشتری به کار گرفت. نتایج حاکی از معنی دار بودن تفاوت نتایج مدل، پیش و پس از اصلاح داده هاست. این امر کارآمدی روش به کار گرفته را نشان می دهد زیرا بخشی از ناکارایی که توسط مدل های سنتی تحلیل پوششی داده ها به واحدها نسبت داده می شود، تحت تاثیر عوامل محیط فعالیت و اختلال های آماری پدید می آیند و به تبع آن راهکار بهبود عملکردی به واحدهای ناکارا توصیه می گردد که به طور کامل قابل اجرا نخواهد بود. در میان ایستگاه های بررسی شده، بهترین عملکرد مربوط به ایستگاه اراک بوده است. این ایستگاه در سه مقطع از چهار مقطع مورد بررسی، رتبه ی یک را به خود اختصاص داده است. هم چنین مشخص گردید که بیشترین تاثیر محیط عملکرد و اثرات اتفاقی مربوط به ماه مهر بوده است.