دانش، ایستا نیست ولی اغلب به گونه ای مدیریت می شود که گویی ایستا است. سازمان ها و شرکت هایی که می خواهند دانش تولید کنند و آن را به سودمندترین وجه به کار گیرند؛ باید با توجه به چرخه حیات دانش در هر مرحله با آن برخورد متفاوتی داشته باشند. تکامل دانش، طی چهار مرحله صورت می گیرد که این مراحل عبارتند از: خلق، آماده سازی، انتشار و تجاری سازی. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراتژی های مدیریت دانش بر عملکرد سازمان با توجه به نقش چرخه حیات دانش است. به منظور دسترسی به این هدف از طبقه بندی استراتژی مدیریت دانش کدگذاری در مقابل استراتژی مدیریت دانش شخصی سازی بهره گرفتیم. در این تحقیق اثر استراتژی کدگذاری و شخصی سازی بر عملکرد صرفاً در مرحله تجاری سازی بررسی شده است. تحقیق مذکور از نظر نتیجه کاربردی است و از نظر روش جمع آوری اطلاعات، توصیفی و به طور مشخص از نوع مدل معادلات ساختاری است. برای تجزیه تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و از نرم افزار lisrel برای برقراری روابط علی متغیرهای مستقل با متغیرهای وابسته، استفاده شد. این تحقیق در هولدینگ «شرکت سرمایه گذاری دارویی تأمین» انجام شد. با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی ساده، 194 پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع نتایج تحقیق مبین این امر می باشد که اثر استراتژی شخصی سازی در مرحله تجاری سازی به مراتب بیشتر از استراتژی کدگذاری می باشد.