تحلیل پوششی داده ها شاخه ای از تحقیق در عملیات است که به بررسی و ارزیابی کارایی واحدهای مشابه می پردازد. توان بالای تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی کارایی و ویژگی های خاص این شاخه باعث شده است در بسیاری از حوزه های مختلف، از صنایع نفت و گاز تا بیمارستان ها و بانک ها، مورد استفاده قرار گیرد. تحلیل پوششی داده ها روشی است برای ارزیابی کارایی مجموعه واحدهای تصمیم گیرنده مشابه یا ‎dmu‎ ها که چندین ورود‎‎ی را به چندین خروجی تبدیل می کنند. در مدل های تحلیل پوششی داده ها کارایی یک واحد تصمیم گیرنده به صورت نسبت مجموع خروجی های وزن دار بر مجموع ورودی های وزن دار بیان می شود با این شرط که این نسبت برای هیچکدام از واحدهای تصمیم گیرنده از یک مقدار ثابت تجاوز نکند. در این مدل ها وزن های ورودی ها و خروجی ها به صورت متغیر در نظر گرفته می شوند. هدف در مدل های تحلیل پوششی داده ها بدست آوردن بهترین مجموعه قابل قبول وزنی برای واحد تحت بررسی در جهت بیشینه کردن کارایی نسبی همان واحد است. در این پژوهش‏، از مدل ‎dea‎ برای ارزیابی کارایی شعب بانک ها استفاده شده است‎.‎ انتخاب دقیق و مناسب نهاده ها و ستانده ها یکی از عوامل تعیین کننده در دستیابی به نتایج قابل اطمینان و متناسب با اهداف بانک های تجاری در ارزیابی آنها با یکدیگر خواهد بود.‎‎ ‎ برای تولید داده ها‏، از روش تولید داده های تصادفی با استفاده از نرم افزار ‎matlab‎ بهره می گیریم. ما از دو مدل ‎ccr‎ و ‎bcc‎ برای تعیین کارایی واحدهای تولید شده می پردازیم. سپس برای شعبی که پس از اجرای مدل‏، به عنوان شعب ناکارآمد شناسایی می شوند الگوی مناسبی جهت بهبود کارایی چنان ارایه می دهیم به طوری که شعبه مجازی ایجاد شده دارای کارایی بهینه باشد.

مقدمه: امنتین،آدیپوکین جدید با وزن مولکولی 34 کیلودالتون است که عمدتاً از بافت چرب احشایی ترشح می شودو مهمترین نقش آن بهبود حساسیت انسولینی است. مواد و روش: 30 زن دارای اضافه وزن با میانگین سنی 34/7 سال به طور داوطلبانه انتخاب شدند و به شکل تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی (12 نفر)، گروه تمرین هوازی (10نفر) و گروه کنترل (8 نفر)قرار گرفتند.تمرین مقاومتی به مدت 8 هفته، 4 جلسه در هفته و با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. تمرین هوازی به مدت 8 هفته، 4 جلسه در هفته، با شدت 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره انجام شد.24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از تمرین و پس از 10-8 ساعت ناشتایی خون گیری به عمل آمد. یافته ها: نتایج نشان داد امنتین در گروه تمرین هوازی به طور معنی داری کاهش یافت.اختلاف میانگین معنی داری بین گروه هوازی و گروه کنترل وجود نداشت. تمرین مقاومتی سبب کاهش سطوح امنتین شد که از نظر آماری معنی دار نبود. بین دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی اختلاف ، معنی دار نبود.تغییرات انسولین در گروه هوازی معنی دار نبود. همچنین تغییرات انسولین بین دو گروه کنترل و هوازی معنی دار نبود. تمرین مقاومتی سبب کاهش معنی دار سطوح انسولین شد. اختلاف میانگین غلظت انسولین بین دو گروه کنترل و مقاومتی معنی دار بود.شاخص مقاومت به انسولین د گروه هوازی، کاهش معنی دار یافت. اما اختلاف میانگین این شاخص بین دو گروه هوازی و کنترل معنی دار نبود. تمرین مقاومتی کاهش معنی داری را در این شاخص نشان داد. همچنین بین دو گروه کنترل و مقاومتی اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج: در انتها با توجه به نتایج می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات هوازی و مقاومتی به بهبود حساسیت به انسولین کمک کرده است ولی این بهبود به امنتین مربوط نمی شود.