چکیده: کاهش دید افقی بعنوان یکی از عوامل جوی تاثیر گذار در تصادمات دریایی مطرح بوده، چنانکه در کنوانسیون های دریایی تمهیدات لازم ، نصب و استفاده از وسایل کمک ناوبری متناسب الزامی گردیده است و در بررسی سوانح دیده می شود که در برخی موارد یکی از عوامل محیطی بروز تصادم ، کاهش دید افقی بوده است. در این تحقیق با مطالعه و بررسی کاهش دید افقی بر تصادمات در منطقه خلیج فارس و دریای عمان طی بازه زمانی سالهای 2001 لغایت 2010 میلادی در تلاش برای پی بردن به اینکه آیا هیچگونه همبستگی مثبتی بین تعداد تصادمات و کاهش دید و نیز بین تعداد دفعات بروز کاهش دید در یک منطقه و افزایش کرایه حمل وجود دارد یا خیر. با جمع آوری اطلاعات مورد نیاز ، بر اساس آمارهای اخذ شده از یازده ایستگاه سینوپتیک هواشناسی در کناره جنوبی سواحل ایران و آمار تصادفات دریایی ثبت شده در منطقه ، توسط سازمان بنادر و دریانوردی و نیز خبره سنجی از جامعه دریانوردان خبره ایران و آنالیز و تحلیل اطلاعات ، این نتیجه حاصل گردید که عامل محیطی "پدیده مه غبار" از اولین عوامل کاهش دهنده دید افقی در منطقه بوده و با تعداد تصادمات دریایی رابطه منطقی دارد، اما وجود رابطه منطقی بین روزهای با کاهش دید و افزایش کرایه حمل هیچگونه تایید نگردید. در نهایت، نتیجه گیری کلی این است که با در نظر گرفتن رابطه منطقی موجود میان پدیده مه غبار و تصادمات، در مناطقی چون تنگه هرمز و خصوصا غرب آن و نیز منطقه ورودی اروند، که دارای تعداد روزهای با کاهش دید و نیز تعداد تصادمات بیشتری بوده اند، لازم است به هنگام تردد با دقت و هشیاری بیشتری ناوبری شود.