چکیده : کنوانسیونهای ضد تروریسم و مسأله صلاحیت دولتها در تعقیب و مجازات متهمان به ارتکاب اعمال تروریستی موضوع ایجاد صلاحیت (کیفری)نسبت به متهمان اعمال تروریستی یکی از مشکلات موجود در مبارزه با تروریسم بین الملل است. در حال حاضر دولتها ملزم به استرداد متهمان یا محاکمه آنها نیستند و تکلیف دولتها در استرداد متهمان بر اساس معاهده استرداد صورت می گیرد.این کنوانسیونها که بر سیستم اجرایی غیر مستقیم تأکید دارند، بر اصل استرداد یا مجازات، پایه گذاری شده اند. بر این اساس، دولتهای عضو موظفند تا متهمان در قلمرو خود را محاکمه و یا به دولت عضو دیگری که تقاضای استرداد دارد، تسلیم کنند. این مطالعه سعی دارد تا ضمن بررسی سیستم اجرایی موجود در کنوانسیونهای ضدتروریسم و ویژگیهای آن، میزان تأثیر و توفیق چنین سیستمی را در برخورد با تروریسم بین الملل مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. روش تحقیق به صورت ، توصیفی وتحلیلی، بااستفاده ازمنابع واطلاعات کتابخانه ای است. دراین میان دو سوال مطرح می شود: 1- مبنای صلاحیت آمریکا درخصوص مبارزه باتروریسم درمداخلات پس از11سپتامبردرحقوق بین الملل چیست؟ 2- آیا مداخلات امریکا عمد تادرچارچوب حقوق بین الملل بوده یابراساس منافع ملی ایالات متحده آمریکا شکل گرفته است؟ بررسی وتحلیل سوالات فوق فرضیه هایی رامشخص می کند که طبق فصل هفتم منشورسازمان ملل بررسی خواهد شد، سازمان ملل متحد تاکنون نتوانسته در مبارزه با تروریسم موفقیت چندانی داشته باشد هرچند کنوانسیون ها وقطعنامه های زیادی به تصویب رسیده ولی موفقیت آمیز نبوده است .واز وظایف وتعهدات خود به دور مانده است از این رو باید نگرشی تازه در مورد این رکن سازمان ملل اعمال شود.