ریشه گیاهان با افزایش مقاومت برشی خاک، باعث مسلح سازی و در نتیجه افزایش پایداری دامنه ها می شود. میزان مسلح سازی بستگی به خصوصیات زیست فنی(نسبت سطح ریشه به سطح خاک و مقاومت کششی) ریشه ها دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ریشه گونه توسکا در تثبیت دامنه های لغزشی بود. برای تعیین ویژگی های سیستم ریشه ای روش دیواره پروفیل مورد استفاده قرار گرفت و تعداد و قطرهمه ریشه ها درهر افق اندازه گیری شد، برای اندازه گیری مقاومت کششی ریشه ها از دستگاه اینسترون استاندارد استفاده شد و برای بدست آوردن پارامترهای مقاومتی خاک، آزمایش برش مستقیم با نمونه های دست نخورده انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش عمق، تعداد و پراکنش ریشه ها کاهش می یابد. بیشترین تعداد ریشه مربوط به 10 سانتی متر اول بود و میزان متوسط نسبت سطح ریشه به خاک01/0± %071/0 بدست آمد. مقاومت کششی ریشه ها با افزایش قطر به صورت تابع توانی کاهش یافت و میانگین آن برابر با 10/3 ± 29/16مگاپاسکال بود. با استفاده از نتایج حاصل از خصوصیات زیست فنیو مدل wuمیزان مسلح سازی محاسبه شد که کمینه و بیشینه مسلح سازی به ترتیب 55/0 و 76/110 کیلو پاسکال برآورد شد که کمترین مقدار مربوط به آخرین افق و بیشترین مقدار مربوط به اولین افق است. با توجه به میزان مسلح سازی و پارامترهای مقاومتی بدست آمده از آزمایش برش مستقیم و با استفاده از نرم افزار slip4ex ضریب ایمنی دامنه در حالت با پوشش گیاهی و عدم پوشش گیاهی بدست آمد. نتایجافزایش 08/19% ضریب ایمنی در اثر پوشش گیاهی را نشان داد. از نتایج حاصل از این مطالعه می توان در تثبیت دامنه ها به روش زیست مهندسی بهره گرفت.