طراحی مکانی به عنوان مرکز پارچه و لباس مطابق با نیازهای روز جامعه ایرانی و تلاش بر بازگشت دوباره فرهنگ غنی پوشش در ایران می تواند در ایجاد بستری جهت تغییر وضعیت کنونی و ارتقاء آن تلاش کند. مکان این مرکز، با توجه به این که هدف این مجموعه حفظ ارزش های پیشین فرهنگی و تطابق آن با نیازهای روز است، به جای طراحی ساختمانی جدید،مکانی در نظرگرفته شد که خود دارای معماری با پیشینه ارزشمند بوده و در بستری با گذشته غنی فرهنگی و هنری نیز قرار گرفته باشد. بنابراین بخشی از کارخانه نخریسی خسروی مشهد به عنوان بستر این طراحی انتخاب و مطالعات زیر در جهت طراحی این مرکز صورت گرفت. فصل اول به جایگاه و اهمیت لباس و پوشش می‎پردازد و مشکلاتی که در این عرصه در گذشته و حال وجود دارد بررسی می‎شود. در نهایت به کمک نمونه‎های موجود دید کلی از فضاهای مناسب این مرکز بدست خواهد آمد. فصل دوم با شناختی از معماری صنعتی در جهان و ایران اهمیت این نوع بناها مشخص، سپس سایت محدوده طراحی و اهمیت نگه داری و معاصرسازی این سایت که گونه‎ای از معماری صنعتی دوره پهلوی است ، بررسی می‎شود. فصل سوم با نگاهی به باززنده سازی بناهای تاریخی به‎خصوص بناهای تاریخی صنعتی و همچنین نمونه‎های موردی در این حیطه، رویکرد مناسب در معاصرسازی بنای کارخانه نخریسی انتخاب می‎شود. فصل چهارم با ارائه راهکارهایی برای مرکز پارچه و لباس فضاهای مناسب این مرکز تعیین و با توجه به اینکه طراحی تمام فضاهای این مرکز به دلیل گستردگی، در حیطه پایان‎نامه قرار نمی‎گیرد تنها طراحی بخشی از مرکز پارچه و لباس انتخاب ‎می‎شود. سپس فعالیت‎های این محدوده و برنامه فیزیکی و رویکرد معاصرسازی با بنای انتخاب شده، را در نظر می‎گیریم. در ادامه ایده‎های طراحی را در محدوده طرح مشخص می‎کنیم. در نهایت در فصل پنجم طرح های داخلی خانه نمایش لباس قرار می‎گیرند. کلمات کلیدی: طراحی داخلی/ طراحی و نمایش لباس/ معماری صنعتی/ کارخانه