فضاهای شهری ظرفی برای انواع فعالیت های شهروندان و بویژه فعالیت های اجتماعی و فرهنگی آنان هستند. از مهم ترین و کارآمدترین فضاهای شهری در ایران میدانچه تئاتر شهر است که فعالیتهای متنوع و متفاوتی در آن رخ می دهد. گفتگوی هنرمندان، اجرای نمایشهای خیابانی و تئاترهای محیطی در مناسبتهای خاص، هنرنمایی دوچرخه سواران و حرکات نمایشی نوجوانان از جمله این فعالیتهاست. اما باتوجه به نقش محدوده مورد مطالعه بعنوان مرکز فرهنگی و آموزشی و تجاری در سطح تهران، فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی در محیط میدانچه تئاتر شهر با مشکلاتی مانند ازدحام، اغتشاش، عدم ماندگاری فعالیتها و کمبود عرصه های مشخص فضایی انجام می شود. هدف این پژوهش بررسی میزان پاسخدهی عناصر کالبدی به فعالیت های موجود و ارایه راهکارهای طراحی شهری در زمینه ارتقای کیفیت کالبدی و اجتماعی میدانچه است. روش انجام کار سنجش فعالیت های جاری در میدانچه با استفاده از مشاهده مستقیم و بررسی ارتباط این فعالیتها با محیط کالبدی این میدانچه است. بدین منظور با بررسی پیشینه مطالعات اندیشمندان پیرامون سنجش فعالیتها در فضاهای عمومی و انتخاب جامع ترین روش از یک طرف و استخراج معیارهای کلی مطلوبیت این فضای شهری به لحاظ فعالیتی از طرف دیگر، ویژگیهای کالبدی و عملکردی از طریق مطالعات متون موجود و مشاهدات محیطی، شناسایی شده و سپس فعالیتهای عمومی جاری در آن از طریق فیلم برداری و عکسبرداری با روش "وایت و گل" و به روش تحلیل محتوای کیفی و کمی ارزیابی گردیده است. نهایتاً راهکارهای طراحی در غالب توسعه های فضایی میدانچه با توجه به حجم بالای استفاده و حضور افراد، ارتقای عملکردی مجموعه تئاتر شهر و ساختمان آن در برگزاری و مدیریت برنامه های فرهنگی، تقویت و ارتقای عناصر کالبدی پر استفاده و کارامد، اصلاح یا حذف عناصر کالبدی کم استفاده یا ناکارامد و ایجاد فضاهای مناسب برای تحقق و گسترش سایر فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی داخل میدانچه بهمراه طرح مدلسازی شده از آن ارایه گردیده است.