نام پژوهشگر: علی یداله پور

بررسی اثرات درمانی و پیشگیری کننده ضد تشنجی تحریک مغناطیسی مکرر از راه جمجمه روی مدل کیندلینگ مسیر پرفورنت در موش صحرایی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده پزشکی 1391
  علی یداله پور   سید محمد فیروزآبادی

تحریک مغناطیسی از راه جمجمه به عنوان یک تکنیک نویدبخش در درمان بیمارهای صرعی مقاوم به دارو مطرح است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات درمانی و پیشگیری کننده فرکانسهای 5/0، 1 و 2 هرتز rtms و تاثیر شکل فضایی میدان تابشی (نوع کویل) بر روی روند کیندلینگ سریع مسیر پرفورنت و قدرت انتقال سیناپسی در شکنج دندانه دار در موش صحرایی نژاد ویستار است. در آزمایش اول اثر فرکانسهای 5/0، 1 و 2 هرتز با استفاده از کویل پروانه ای (با قطر 25 میلی متر) بر روند کیندلینگ بررسی شد و فرکانس منتخب، فرکانسی که بیشترین اثرات ضدتشنجی ایجاد کند، معین شد. شدت تابش 90% آستانه حرکتی حیوان در حال استراحت و مدت زمان آن 5 دقیقه بود که در فاصله زمانی حداکثر 5 دقیقه پس از پایان تحریکات روزانه کیندلینگ و به مدت 6 روز متوالی انجام می شد. در روزهای اول، سوم و ششم کیندلینگ ثبت پتانسیلهای میدانی (به مدت 20 دقیقه) و الگوهای تابش زوج پالس انجام شد. در آزمایش دوم اثر شکل فضایی میدان تابش بر روی میزان اثر ضدتشنجی بررسی شد. کویل دایره ای 50 میلی متری جایگزین کویل پروانه ای 25 میلی متری در پروتکل تابش آزمایش اول با فرکانس بهینه شد. در آزمایش سوم، اثرات پیشگیری کننده ضدتشنجی با فرکانس منتخب بررسی شد. در آزمایش چهارم، اثرات درمانی این تکنیک بر روی حیوانات کیندل شده بررسی گردید. حیوانات به روش کیندلینگ سریع مسیر پرفورنت (12 تحریک در هر روز) کیندل شدند. نتایج نشان دادند که هر سه فرکانس 5/0، 1 و 2 هرتز بطور معناداری روند صرع زایی مدل کیندلینگ را مهار کردند که در این بین فرکانس 1 هرتز شدت اثرات بیشتری نشان داد. علاوه بر این، تابش rtms با هر سه فرکانس از افزایش شیب پتانسیلهای میدانی پس سیناپسی تحریکی و نیز افزایش دامنه اسپایک های تجمعی که در طی روند کیندلینگ روی می دهد، جلوگیری کرده است. کویل پروانه ای شکل اثرات ضدتشنجی بهتری در مقایسه با کویل دایره ای در طی روند صرعی شدن نشان داد. همچنین نتایج نشان دادند که هر دو کویل به یک میزان باعث مهار و جلوگیری از گسترش تشنجات شد. اما اثرات درمانی کویل دایره ای (50 میلی متری) در مقایسه با کویل پروانه ای (25 میلی متری) در حیوانات فول کیندل شده پایدار تر بود. با بررسی یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که تکنیک rtms دارای اثر ضدتشنجی معناداری است که از طریق مهار قدرت انتقال سیناپسی در شکنج دندانه دار و جلوگیری از افزایش مهار زوج پالس در حین کیندلینگ بروز می کند. و این اثرات وابسته به فرکانس و شکل کویل هستند. برای ارائه یک پروتکل قابل اعتماد برای اعمال اثرات پیشگیرانه و درمانی این تکنیک لازم است، مطالعات بیشتری در این حوزه، بخصوص اثرات شکل فضایی کویل، فرکانس و مدت زمان تابش انجام شود.