نام پژوهشگر: محسن نوروزعلیایی
محسن نوروزعلیایی غلامرضا نوری
چکیده: زمینه و هدف: عفونت زخم جراحی یکی از شایعترین عوارض بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی است که باعث افزایش موربیدیتی و هزینه های بیمارستانی می شود. کنترل عفونت با استفاده از روشهای نوین ترمیم زخم می تواند این عوارض را کاهش دهد. npwt روشی است که در آن زخم تحت درناژ با فشار منفی مداوم قرار می گیرد و مایعات اضافی و دبری ها و ادم زخم را برطرف می کند. هدف ما از این مطالعه بررسی میزان تاثیر استفاده از npwt بر روی میزان بروز عفونت و میزان بهبود زخم حاد ناشی از جراحی کوله سیستکتومی است. روش اجرا: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 240 بیمار که تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی قرار گرفتند بر اساس مدل تصادفی بلوکه ای به دو گروه تقسیم شدند و زخم جراحی گروه مورد تحت درمان با npwt، و زخم گروه شاهد تحت درمان کلاسیک قرار گرفت یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه ما، از 31 بیمار که کشت مثبت از محل زخم داشتند 45/6% آنها در گروه موردو 55/93% آنها در گروه شاهد قرار داشتند(0001/0>p ). میزان ترمیم زخم در گروه مورد 14 نفر درگرید 1، 86 نفر درگرید 2 و 20 نفر درگرید 3 قرار داشتند در حالی که این میزان در گروه شاهد به ترتیب برابر با 21، 91 و 8 نفر بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری با یکدیگر داشتند(035/0=p ) نتیجه گیری: استفاده از npwt باعث تسهیل در بهبود زخم و کاهش میزان عفونت زخم پس از جراحی کوله سیستکتومی می شود