نقاشی از فضا های شهری در تاریخ هنر نمونه های متنوعی را به دست داده از نماهای امپرسیونیستی گرفته تا تصویر پر زرق و برق خیابان ها در آثار نقاشان هایپررئالیست ، نقاشی از ساختمان های فرسوده و گاه مدرن و تازه ، توجه به مساله سکونت ، انسانها وخاطرات جمعی شان ، فضای رمانتیک شهر در شب و... این‏ها همگی دستمایه آفرینش هنری نقاشان دوره‏های مختلف قرار گرفته اند.این گوناگونی برخورد با شهر از سوی نقاشان ریشه در تمایلات اجتماعی و بینش شخصی و زمانه‏ی آنها دارد و از این رو برخلاف نمود ثابتِ کالبد شهر برای همگان، ما شاهد بروز تصویرهای متفاوتی از شهر در نقاشی هستیم . هدف از تدوین رساله حاضر، تحلیل و تبیین مولفه های شهری تصویر شده در نقاشی معاصر ایران است که در فاصله سالهای1360تا1390هجری شمسی تصویر شده اند ، در همین راستا با جستجو در میان آثار هنرمندان این دوره و تحقیق به روش توصیفی ، با نمونه قراردادن آثار نقاشان منتخب و همچنین توصیف و تحلیل تصاویر با تمرکز بر روی خصیصه های مورد توجه در نقاشی از شهر مانند : تصویرمستند ،عینیت وذهنیت ، شکل بازنمایی، موضوعیت، وجوه اجتماعی و... به جمع بندی ویژگی های تصویرِ شهر در این بازه زمانی پرداخته شده است.