با توجه به بررسی های به عمل آمده در سطح سازمان های بین المللی مثل سازمان بین المللی دریایی خطر آب توازن به دو موضع آلودگی نفتی و آلودگی ناشی از انتقال گونه های بیگانه تقسیم می شود که در رابطه با بحران اول کنوانسیون مارپول به ویژه در ضمیمه ی اول خود قواعدی را وضع کرده است و در مورد بحران دوم نیز این سازمان بعد از تلاش های بسیار و اجرای برنامه هایی در سطح منطقه ای توانست در سال 2004 کنوانسیونی را به تصویب برساند که ایران نیز در آن عضویت دارد که برای حفاظت از مناطق دریایی کشور که دارای حساسیت خاصی می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار است.