در متون فقهی یکی از اسباب اثبات کننده خیار فسخ نکاح برای زوج، وجود برخی عیوب در زوجه دانسته شده است. ارزیابی تطبیقی آرای فقها در این زمینه، نشان دهنده آن است که هرچند، اکثر فقها در مورد ثبوت خیار فسخ نکاح برای زوج در صورت معیوب بودن زوجه اتفاق نظر دارند، اما در شمارش تعداد عیوب زوجه، آرای مختلفی از آن ها وارد شده است. مطالعه تطبیقی ماهیت عیوب مجوز فسخ نکاح در متون فقهی اسلامی و قوانین احوال شخصیه کشورهای عربی، بیانگر آن است که مواردی از قبیل: مسری بودن بیماری و سرایت آن به زوج یا فرزندان در آینده، حصول انزجار و تنفر در زوج و عدم امکان آمیزش و تمتع جنسی، ملاک فسخ نکاح در عیوب جسمانی زنان است. بررسی تطبیقی آرای فقها در بحث درمان عیوب، نشان دهنده آن است که هرچند گروهی از فقها، معالجه فوری عیوب را، مسقط خیار فسخ نکاح می دانند، اما اکثر آنان، قید فوریت را لازم ندانسته اند. اگرچه اکثر فقها قائل به حصری و تعبدی بودن عیوب مجوز فسخ نکاح هستند، تمثیلی دانستن عیوب و قائل شدن به این که، در صورت وجود ملاک های مذکور در سایر عیوب غیرمنصوص، این عیوب نیز سبب پدید آمدن خیار فسخ نکاح برای زوج می شوند، به حقیقت نزدیک تر است. کلمات کلیدی: عیوب جسمانی زنان، فسخ نکاح، بیماری های پوستی، بیماری های حرکتی، بیماری های مزمن، بیماری های دستگاه تناسلی.