چکیده : تمرینات تناوبی شدید(hit) به عنوان یک رویکرد موثر در بهبود آمادگی در مدت زمان کوتاه به کار گرفته می شوند.اثر این گونه تمرینات بر سازگاری های عملکردی ،فیزیولوژیکی و سطوح استراحتی هورمون رشد(gh)،igf-1 ،igfbp-3 و کورتیزول در ورزشکاران نخبه هنوز نامشخص است.بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر چهار هفته اجرای hit بر برخی متغیرهای عملکردی و هورمونی انجام شد. مواد و روش ها : بدین منظور 14 نفر از بازیکنان داوطلب تیم ملی زنان بسکتبال ایران ( با میانگین سن= 24/3 ± 0/23 سال ، وزن= 50/8 ± 6/63 کیلوگرم و شاخص توده ی بدنی= 15/3 ± 8/21 کیلوگرم بر متر مربع ) انتخاب و به گونه ی تصادفی به دو گروه تجربی(7n=) و کنترل(7n=) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرینات ،آزمودنی ها یک آزمون فزاینده و یک وهله آزمون وینگیت را برای تعیین حداکثر توان (ppo ) و میانگین توان (mpo) اجرا کردند. نمونه های خون استراحتی در مراحل پیش و پس از تمرینات جمع آوری شد. هر دو گروه، برنامه تمرین بسکتبال مشابهی را به مدت چهار هفته دنبال کردند ، در حالی که گروه تجربی در کنار برنامه ی تمرین بسکتبال ، پروتکل دویدن سرعتی بی هوازی (rast)(35×6 با 10 ثانیه بازگشت به حالت اولیه بین هر تکرار) را به عنوان یک پروتکل hit ، دو جلسه در هفته اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس (ancova ) ، در سطح معناداری05/0p< و با نرم افزار spss16 ، انجام گرفت. نتایج آزمون ancova نشان داد گروه تجربی افزایش معناداری در vo2max (001/0p=) ، vlt (011/0 p=) ، vvo2max (001/p=0) و حداکثر نبض اکسیژن (001/0p=) نشان داد. تمرینات موجب افزایش معنادار حداکثر توان (03/0p=) و میانگین توان (02/0 p=) شد. gh،igf-1 و igfbp-3 در گروه تجربی افزایش یافت (012/0 , p=013/0, p=015/0 p=) و کورتیزول در گروه تجربی تمایل به کاهش داشت (119/0 p=). نتیجه گیری : یافته های حاضر پیشنهاد می کند،یک برنامه تمرینات تناوبی شدید با دوره های استراحت کوتاه می تواند موجب افزایش اجرای هوازی و بی هوازی در مدت زمان کوتاه شود و تغییرات هورمونی مشاهده شده ، سازگاریهای آنابولیکی ناشی از تمرینات را حمایت می کند. واژگان کلیدی : تمرین تناوبی شدید ، gh،igf-1 ، igfbp-3 ،کورتیزول ، زنان تیم ملی بسکتبال .