مدیریت سرمایه درگردش به طور سنتی با استفاده از نسبت جاری، نسبت سریع و خالص سرمایه درگردش ارزیابی شده است. این نسبت های سنتی، به دلیل ضعف هایی که دارند، نقدینگی شرکت را به طور صحیح، اندازه گیری نمی کنند. پژوهش حاضر، به بررسی رابطه مخارج سرمایه ای شرکت ها و مدیریت سرمایه در گردش آن ها می پردازد. برای این منظور، از خالص نقد شوندگی و سرمایه در گردش مورد نیاز که نمایشگر خوبی برای مدیریت سرمایه در گردش است به عنوان مولفه هایی برای اندازه گیری سرمایه در گردش، استفاده می نماید. در پژوهش حاضر، از یک نمونه، شامل 87 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره زمانی 6 ساله (1383-1388)، استفاده نموده است. هدف این تحقیق تعیین رابطه آماری معنی دار بین مخارج سرمایه ای و مدیریت سرمایه در گردش برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است، همچنین، علاوه بر مخارج سرمایه ای، رابطه مخارج عملیاتی، مخارج مالی، نسبت بدهی، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری، جریان وجوه نقد عملیاتی و رشد فروش را با سرمایه در گردش بررسی می نماید. نتایج این تحقیق نشان می دهد که رابطه مثبتی بین مخارج سرمایه ای و خالص نقد شوندگی وجود دارد، و نیز رابطه منفی ای بین مخارج سرمایه ای و سرمایه در گردش مورد نیاز وجود دارد و از نظر آماری نیز معنی دار است. این نتایج به مدیریت شرکت ها در مدیریت کردن سرمایه در گردش به طور کارآمد کمک خواهد کرد. مخصوصا نتایج می تواند به عنوان یک مبنا برای سرمایه در گردش و ارزیابی عملکرد استفاده شود.