امروزه، تأثیر نظریه ی چندصدایی و دیالوگیسم را بر جریان های مختلف ادبی و هنری نمی توان نادیده گرفت. به گونه ای که منتقدین بسیاریرادرارزیابی آثارادبی و هنری سخت به خود مشغول داشته است. میخائیل باختین، زبان شناس روسی و واضع نظریه ی منطق مکالمه ای، هر چند که وجه چند صدایی و دیالوگیسم را خاص دنیای رمان می دانست، اما امروزه منتقدین ادبی و هنری این مفهوم را به دیگر ژانرهای ادبی و گونه های هنری گسترش داده اند. در این رساله یکی از انواع ادبی شناخته شده یعنی؛ ادب نمایشی مورد مداقه و بررسی قرار گرفته می شود. براین اساس، نگارنده بر آنست دو اثراکبر رادی- نمایشنامه نویس معاصر - با عناوین منجی در صبح نمناکو ملودی شهر بارانی راکه با توجه به شخصیت پردازی شخصیت های این نمایشنامه ها و خصلت گفتگویی موجود میان آن ها، سخت از جنبه مکالمه ای و چند صدایی قابل تأمل اند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.