چکیده: هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سنخهای روانی یونگ و سبکهای عشق ورزی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بوده است روش پژوهش علی مقایسه ای بوده است جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 148 نفر به عنوان نمونه مشخص و انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه، پرسشنامه سنخهای روانی مایرز و بریگز و پرسشنامه سبکهای عشق ورزی استرنبرگ بوده است. با استفاده از روش آمار توصیفی چون شاخص های مرکزی و پراکندگی و آمار استنباطی چون همبستگی پیرسون رگرسیون و آزمون t مستقل برای تحلیل استنباطی داده ها در ارتباط با سوالات تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتیجه کلی نشان داد که : بین سبکهای عشق ورزی زنان و مردان تفاوت معنادار وجود ندارد بین صمیمیت تعهد و نیز نمره کل عشق در زنان و مردان تفاوت معنادار وجود دارد و میانگین اجزای صمیمیت تعهد و کل عشق در مردان بالاتر از زنان است. فقط بین سنخ روانی حسی در زنان و مردان تفاوت وجود دارد و سنخ شخصیتی حسی در زنان بالاتر از مردان است بین سنخهای روانی و عشق در گروه زنان رابطه وجود دارد و در نهایت سنخهای روانی متفکر و برون گرا قادر به پیش بینی عشق در زنان هستند.