در این مطالعه آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین (ace, ec 3.4.15.1) با استفاده از دترجنت غیر یونی تریتون x-100از بافت ریه شتر (camelus dromedaries) استخراج شد و در طی سه مرحله شامل: رسوب دهی با آمونیوم سولفات، کروماتوگرافی تبادل آنیونی باq-sepharose و ژل فیلتراسیون با sephacryl s-200 hr به میزان 314 برابر خالص گردید. فعالیت ویژه نهایی آن برابر unit/mg 74/45 بدست آمد. وزن مولکولی آنزیم با روش sds-page، تقریباً 189 کیلودالتون تخمین زده شد. برای سنجش فعالیت ace استخراج شده، از سوبسترای fapgg و یک روش اسپکتروفوتومتریک پیوسته استفاده شد. ace باعث تبدیل fapgg بهfa-phe و gly- gly می شود و در نتیجه جذب آن در 334 نانومتر کاهش می یابد. مقدار km و vmax آنزیم با استفاده از نمودار لینویور- برک به ترتیب mm 38/0 و mol min-1 mg-1µ 49/6 بدست آمد. مقادیر kcat و km/kcat آنزیم نیز به ترتیب min-1 104× 16/8 و m-1 min-1 107× 27/21 محاسبه گردید. حداکثر فعالیت آنزیم و پایداری آن در ph برابر 5/7 مشاهده شد. آنزیم به وسیله edta (mm 1) و فنانترولین (mm 5/2) به عنوان شلاته کننده یون های فلزی به طور کامل مهار شد. ace مهار شده توسط edta، در حضور فلزات دو ظرفیتی (با غلظت mm 1/0) به ترتیب mgcl2 > cocl2 > cacl2< zncl2 فعال گردید. فعالیت آنزیم توسط sds و tfe کاهش یافت در حالی که، تریتون x-100 اثر قابل توجهی بر فعالیت آن نداشت. ترکیب کپتوپریل به طور رقابتی آنزیم را مهار کرد و مقدار ki و ic50 آن به ترتیب 6/128 و 76/365 نانو مولار بدست آمد.

مخروط افکنه ها از جمله اشکال ژئومورفولوژیکی می باشند که تحت تاثیر عواملی مانند تکتونیک، اقلیم، لیتولوژی و مورفومتری حوضه تکامل می یابند. شاخص ها و شواهد ژئومورفولوژیکی امکان شناخت تاثیر عوامل تکتونیکی را در تکامل و تغییر شکل مخروط افکنه ها فراهم می کنند. مخروط افکنه های مورد مطالعه از جمله مخروط افکنه هایی می باشند که تحت تأثیر گسل درونه و فعالیتهای تکتونیکی مربوط به آن می باشند. هدف از این پژوهش، تحلیل و بررسی تأثیر عامل تکتونیک فعال در مورفولوژی و مورفومتری سه مخروط افکنه در دامنه ی جنوبی ارتفاعات کوهسرخ می باشد. در این تحقیق از نقشه های توپوگرافی 50000 :1، نقشه ی زمین شناسی با مقیاس 100000 :1، و تصاویر google earth برای تعیین سطوح قدیمی و جدید مخروط افکنه ها استفاده شد. در این تحقیق شاخص های ضریب مخروط گرایی (fci)، زاویه انبساط (sa)، نسبت عرض به طول مخروط افکنه ها (w/l)، شاخص نسبت پهنای کف دره به ارتفاع آن (vf)، شاخص ناهنجاری سلسله مراتبی شبکه زهکشی (?a) و شاخص انشعابات (r) حوضه ها، محاسبه و سپس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عامل تکتونیک گسل ها در شکل گیری و مورفولوژی حوضه های آبریز مورد مطالعه و مخروط افکنه های آنها نقش داشته است. با وجود این، میزان تأثیر تکتونیک در حوضه های مورد مطالعه دارای اختلافاتی می باشد. شواهد مورفوتکتونیکی نشان از فعال بودن گسل درونه داشته و مورفولوژی مخروط افکنه های مورد مطالعه و سطوح مختلف ایجاد شده در آنها، شواهد قابل اتکایی را در این خصوص عرضه می نماید. کلیدواژه ها: حرکات تکتونیکی، مخروط افکنه، شاخصهای ژئومورفیک، دامنه های جنوبی کوهسرخ، گسل درونه.