مطالعه حاضر ارزیابی ای از شیوع فاسیولا هپاتیکا و ضررهای اقتصادی حاصل از آن را در شهرستان رودسر( شمال ایران ) مورد بررسی قرار داده است که از اردیبهشت ماه سال 1390 تا اردیبهشت ماه سال 1391 به طول انجامید. در مجموع 680 راس گاو کشتاری، برای حضور فاسیولا هپاتیکا در کبدشان مورد بازرسی و آزمایش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده به همراه جنس، سن، فصل و نژاد حیوانات مورد آنالیز قرار گرفت. در این تحقیق 137 راس گاو (14/20%) آلوده به فاسیولا هپاتیکا بودند. میانگین بار انگلی در کبدهای آلوده 2±14 در هر کبد بود. هیچ ارتباط معنی داری بین شیوع انگل فاسیولا هپاتیکا با سن وجنس دام ها وجود نداشت اما یک رابطه آماری معنی داری بین شیوع انگل فاسیولا هپاتیکا با نژاد دام ها وجود داشت. افزایش شیوع فاسیولا هپاتیکا در گاو های بومی و در فصل تابستان مشاهده گردید. خسارت اقتصادی ناشی از کبدهای آلوده به فاسیولا هپاتیکا، حدود 2600 دلار تخمین زده شد. برای بررسی رابطه بین بار انگلی در کبد و epg، نمونه های مدفوع مستقیما از رکتوم گرفته و جمع آوری گردید و در آزمایشگاه بوسیله تکنیک ماک مستر مورد آزمایش قرار گرفت و تخم انگل فاسیولا هپاتیکا شمارش گردید. بار انگلی فاسیولا هپاتیکا در کبدهای آلوده در سه گروه a,b,cطبقه بندی گردید(گروه a<10، گروه b، 30-10، گروه c>30). در این گروه ها، epg فاسیولا هپاتیکا به ترتیب 150، 240 و 620 بود که رابطه آماری قوی ای بین epg و بار انگلی در کبد وجود داشت.