عدم تعادل منابع و مصارف آبی در سطح حوضه های آبریز، اختلافاتی بر سر تخصیص آب به مصرف کنندگان مختلف را به همراه داشته است. تئوری بازیها ابزاری نوین در جهت رفع اختلاف در زمینه منابع آب محسوب می شود. در این تحقیق از روشهای تئوری بازیها، رویکردهای همکارانه و غیرهمکارانه، به منظور تخصیص آب در سطح حوضه آبریز زاینده رود استفاده شده است. سناریوهایی با در نظر گرفتن شرایطی از جمله اصلاح مصرف، برداشت مجاز از آبخوان ها و طرح انتقال آب به حوضه به منظور اعمال در روش های به کار گرفته شده در رویکرد همکارانه ارائه می شود. از جمله روش های همکارانه روش های ورشکستگی می-باشد که مقدار منابع موجود جوابگوی نیاز های سیستم نبوده و هدف تخصیص منصفانه و برآورده کردن نسبتی از ادعای ذینفعان سیستم می باشد. روش های ورشکستگی نسبی، نسبی تعدیل شده، مقید به سود یکسان زیرمجموعه از روش های رویکرد ورشکستگی می باشد که در دو روش اول نسبتی مساوی از نیاز مدعیان برآورده شده و در دیگری ذینفعانی با ادعای کمتر از نفع بیشتری بهره می-برند. نتایج بدست آمده نشان از تامین 80 درصد ادعای ذینفعان در شرایط نرمال آبی و حدود 50 درصد در شرایط خشکسالی در روشهای نسبی بوده و در روش مقید به سود یکسان ذینفعانی از جمله شرب خارج از حوضه و صنایع کوچک با ادعای کمتر بطور کامل تامین می شوند همچنین روش های استفاده شده با شاخص پایداری در رفتار ارزیابی شده که برای سال هایی با بحران کمبود آب روش نسبی تعدیل شده و سال های نرمال آبی روش مقید به سود یکسان به عنوان گزینه مناسب ارائه می شود. به منظور اعمال سیاست-های مختلف در تخصیص منابع آب از مدل مشارکتی scrb بر پایه روش هسته استفاده شد که در این روش اساس تخصیص بر همکاری و عملکرد اقتصادی مصرف کنندگان( ذینفعان) در بازی می باشد که در این روش شرط همکاری هر ذینفع، صرنظر از دریافت ادعای کامل خود می باشد به همین دلیل آن دسته از ذینفعانی که ادعای بیشتری نسبت به این منابع داشته باشند، در نتیجه همکاری موثرتر هستند. نتایج این مدل با نتایج تخصیص اولیه با مدل weap مقایسه شده که عملکرد حوضه با مدل scrb از لحاظ اقتصادی مناسب تر می باشد. همچنین کلیه نتایج بدست آمده از روش های تخصیص در رویکرد همکارانه با روش های تصمیم-گیری اجتماعی ارزیابی شده و نتایج نشان می دهد که روش مقید به سود یکسان از محبوبیت بالاتری برخوردار است. مدل گرافیکی حل اختلاف(gmcr) از روش های رویکرد غیرهمکارانه، بازی مورد نظر را بین دو ذینفع که شامل شرکت آب منطقه ای اصفهان و سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان می باشند، بصورت مناقشه ای بررسی می کند و سناریوی متعادل و پایدار جهت اعمال برای حل اختلاف ارائه می دهد که این سناریو حاکی از اصلاح راندمان آبیاری و توسعه اراضی کشاورزی به همراه کنترل برداشت از سفره های زیرزمینی می باشد.

نگارش، همواره به عنوان یک مهارت چالشی برای فراگیران زبان انگلیسی لحاظ می گردد.مهارت نگارش به طور کلی در نگارش علمی و به خصوص در نگارش پایان نامه حائز اهمیت می باشد. عدم توانایی نویسندگان در استفاده از ساختارهای نحوی-واژگانی و هم چنین عملکردهای بلاغی در فرآیند نگارش، موجبات سردرگمی خوانندگان را به دنبال دارد. این مطالعه تلاشی در جهت بررسی ویژگی های سبکی و تفاوت ها و شباهت های احتمالی در بخش اهمیت تحقیق در پایان نامه های کارشناسی ارشد، که توسط زبان آموزان ایرانی و انگلیسی زبان رشته ی آموزش زبان به رشته ی تحریر در آمده اند، می باشد. بدین منظور، مجموعه ای شامل 105 بخش اهمیت تحقیق نگارش شده توسط زبان آموزان ایرانی و انگلیسی زبان جمع آوری شد. فرآیند تحلیل متن ها در دو مرحله صورت پذیرفته است. پس از تحلیل تعداد پاراگراف ها، جملات، واژگان جدید، واژگان تکرار شده، واژگان هم خانواده، واژگان محتوایی و دستوری، جملات معلوم و مجهول و فراوانی زمان افعال استفاده شده در متن های نگارش شده و هم چنین ساختارهای عمکردهای بلاغی استفاده شده توسط هر دو گروه شناسایی و با استفاده از مدل اصلاح شده ی سوئلز (2004) با نام مدل ایجاد فضای تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. سپس، نتایج به دست آمده از هر دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج تحقیق نشان دهنده ی تفاوت معنا داری میان زبان آموزان ایرانی و انگلیسی زبان در زمینه ی مشخصه های نحوی-واژگانی نمی باشد. در حالیکه زبان آموزان ایرانی علاقه ی بیشتر در به کار بردن پاراگراف های طویل تر از خود نشان دادند، تنوع واژگان جدید در پایان نامه های نگارش شده توسط زبان آموزان انگلیسی زبان بیشتر از همتایان ایرانی شان می باشد. به علاوه، با توجه به مشخصه ی عملکردهای بلاغی، هیچ گونه تفاوت معنا داری میان زبان آموزان ایرانی و انگلیسی زبان دیده نشد. یافته های این پژوهش می تواند به دانشجویان ارشد کمک کند تا پایان نامه های خود را از طریق استفاده ی مناسب از ساختارهای نحوی-واژگانی و عملکرد های بلاغی به صورت فصیح تر به رشته ی تحریر در آورند.