انسان از دیرباز برای پیشگیری از تکرار برخی وقایع تلخ که برای او اتفاق می افتاده، سعی در آموزش و انتقال تجارب خود به دیگران می نموده است البته مساله آموزش یکی از ساده ترین و کم هزینه ترین راههای پیشگیری از جرایم است که تأثیر آن در جهت توانمند سازی افراد جامعه در پیشگیری از وقوع جرم، به روشها و مدل های گوناگون به اثبات رسیده است. روشهای مختلفی جهت آموزش و انتقال مفاهیم عمومی و تخصصی به وجود آمده است در این میان، روش آموزش کلینیکی در حقوق با تکیه بر انتقال تجربی و یادگیری پایدار بر اساس اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود سعی در انتقال مفاهیم حقوقی و عرضه این مطالب به صورت مستقیم و غیر مستقیم در سطوح و قشرهای مختلف جامعه می نماید. در این تحقیق ضمن بررسی این روش آموزشی و تحلیل آن سعی در بررسی نحوه اثر گذاری آموزه های کلینیکی حقوق بر پیشگیری از وقوع جرم می نماییم.