دانش به یک سلاح رقابتی قوی در جهان امروز تبدیل شده است؛ آگاهی از نحوه جریان دانش در سازمان ها و مدیریت صحیح آن توانایی سازمان را در دستیابی به اهدافش افزایش داده و منجر به بهبود بازده سازمان خواهد شد.ارتباط سازمان ها با یکدیگر نیز از طریق جریان دانش تحقق می یابد، چه افراد از این جریان آگاه باشند چه آگاه نباشند.شناسایی این جریان در یک سازمان تبدیل به یک مزیت رقابتی برای آن خواهد شد. پژوهش حاضر بدنبال شناسایی این جریان در شرکت های دانش بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه تهران است. مطالعاتی که در زمینه جریان دانش در سازمان ها انجام می گیرد می تواند زمینه ساز طراحی برنامه های دقیق و اولویت بندی شده برای دستیابی به موفقیت در سازمان ها باشد. جامعه مورد مطالعه در پژوهش حاضر تمامی کارکنان شاغل در آن دسته از شرکت های دانش بنیان مستقر در محل پارک علم و فناوری دانشگاه تهران است که دارای نیروی تمام وقت بیشتر از 4 نفر -باشند. این تعداد در کل 256 نفر از 30 شرکت دانش بنیان است. داده های لازم نیز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته متشکل از 57 سوال 10 گزینه ای گردآوری و در نرم افزار spss توسط آزمون تحلیل واریانس، تی مستقل و تی جفتی تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد جریان دانش در شرکت های دانش بنیان در مولفه های مورد بررسی ( ورودی های دانش، مکانیزم های جریان دانش، میزان آگاهی کارکنان، فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، برنامه ریزی برای جریان دانش و اشتراک دانش) به جز مولفه مکانیزم های جریان دانش که دو نوع سنتی و دیجیتالی را مد نظر قرار داده است، در سایر موارد از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست. با این وجود بدلیل بالاتر بودن میانگین ها از سطح مطلوب ( بدلیل استفاده از نمره دهی 0 تا 10 وضعیت مطلوب 5 درنظر گرفته شده است) وضعیت می تواند مناسب ارزیابی شود. در پایان کار نیز مدل ایده آل برای نشان دادن جریان دانش ترسیم شده است.