میان کنش بین ترکیب سنتزی با فرمول شیمیایی [acr)4[co(sal)3) با قطعه dna حاوی 100 جفت باز در بافر tris-hcl ph 7.4 با استفاده از روش های طیف سنجی uv-vis، فلورسانس، ویسکومتری و ژل الکتروفورز بررسی گردید. با استفاده از روش طیف سنجی uv-vis نشان داده شد که در حضور غلظت های افزاینده dna، افزایش شدت جذب (هایپرکرومیسم) در طیف مربوط به ترکیب سنتزی مشاهده می شود که می تواند نشان دهنده وجود برهم کنش بین [acr)4[co(sal)3) و dna باشد. همچنین به کمک طیف سنجی جذبی، ثابت پیوندی تخمین زده شد. در مطالعات فلورسانس، افزایش dna به محلول تتراآکریدینیم سالیسیلات کبالت(ii)موجب کاهش در شدت نشر فلورسانس این ترکیب می گردد که می توان گفت dna برای این ترکیب سنتزی خاصیت خاموش کنندگی دارد. به کمک معادله استرن- ولمر ثابت خاموشی مولکول dna برآورد گردید. در مطالعات اتصال رقابتی با اتیدیوم برماید (etbr) کاهش شدت نشر کمپلکس etbr-dna در حضور تتراآکریدینیم سالیسیلات کبالت (ii)نشان گر رقابت این ترکیب با اتیدیوم برماید بر سر جایگاه های اتصال به dna می باشد که این مطلب تاییدی بر میان جاگیر بودن اتصال است. ویسکوزیته نسبی dna در حضور مقادیر افزایش یافته از کمپلکس [acr)4[co(sal)3)افزایش پیدا کرد که نشان دهنده میان جاگیر بودن اتصال بین تتراآکریدینیم سالیسیلات کبالت (ii)و dna می باشد. در روش الکتروفورز افزایش مقدار ترکیب سنتزی [acr)4[co(sal)3) موجب کندتر شدن حرکت dna پلاسمیدی می گردد که این کاهش حرکت به دلیل تغییر ساختمان و افزایش طول dna در اثر قرار گرفتن ترکیب سنتزی بین جفت بازهای dna است. نتایج به دست آمده نشان دهنده این مطلب است که حالت میان کنش dna با ترکیب سنتزی تتراآکریدینیم سالیسیلات کبالت (ii) میان جاگیر است.