هدف از این مقاله بررسی رویکردهای واسازی یا دیکانستراکشن ژاک دریدا (به عنوان یکی از مهمترین رویکردهای پسا ساخت گرا) با تکیه به متن های پسامدرن دونلد بارتلمی است. در اینجا قدم های مشخصی را که یک منتقد یا به طور عام یک خواننده در خوانش واساز متن برمی دارد بر شمرده و در نتیجه مسیرهایی که منتقد پسا ساخت گرا دنبال می کند مشخص می نماییم.در همین راستا متن خوانش خود را با بازیهای زبانیش در دنیایی به نام "هیچ" واساز میکند و باعث بالا رفتن خواننده به خارج از واقعیت زبانی خود میشود. از روش های مطرح شده در این رساله می توان به مواردی همچون : استراتژی وارونگی تقابل های دوگانه,استراتژی دیفرانس و استراتژی تکثر دلالت ها. فصل دوم رساله تعریفی از پساساخت گرا ژاک دریدا و استراتژی های ان که پیش زمینه ای برای خلق پسامدرنیسم میباشد ارائه میدهد. فصل سوم مطالعه جنبه هایی از دیکانستراکشن دریدا است که در داستانهای کوتاه برگزیده دونلاد بارتلمی به صورت عملی تصویری از واقعیت پسا ساختگرا را به تصویر میکشد پوشش میدهد، و فصل چهارم با به تصویر کشیدن تکثر دلالتها ، دفرانس و وارونگیهای دوگا نه در رمان سفیدبرفی باعث بوجود آمدن سازه های ایدئولوژیکی جدید میشود. با قبول وجود واقعیت پسا مدرن و تلاشها برای شکسته شدن محدودیتهای زبانی در این رمان شکاف عمیق بین واقعیت های وارونگهای دوگا نه واقعیت دیگری را به تصویر میکشند که در این مقاله به نام دنیای "هیچ" نام گرفته است. این دنیا نقطه ای است فراتر از دنیای واساز که در آن واقعیتها توسط زبان ساخته نمیشوند بلکه دنیایی است فراتر از محدودیتهای زبانی و بازیهای آن که دنیای واساز علیرغم داشتن چنین اهدافی نتوانسته خود را از محدودیتهای به کارگیری زبان رهایی دهد. کلید واژه: تقابل های دوگانه دیفرانس و چند معنایی