نام پژوهشگر: حامد عباس پور
حامد عباس پور علی ربیعی
در این تحقیق به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و میزان آمادگی سازمانی برای استقرار مدیریت دانش پرداخته شده است. سرمایه اجتماعی منابعی است که از شبکه های کسب و کار یا فردی در دسترس است. این منابع شامل اطلاعات، اندیشهها، راهنماییها و ... می باشد. آمادگی سازمانی دربرگیرنده پیش نیازهای ضروری برای بکارگیری مدیریت دانش در سازمان می باشد. آمادگی سازمانها برای پذیرش وبکارگیری سیستم مدیریت دانش موضوعی است که سازمانها کمتر به آن توجه می کنند به همین علت در بکارگیری این سیستم، با مشکلاتی مواجه می شوند. مدیریت دانش طبق مدل این تحقیق دارای چهار بعد خلق دانش، تسهیم دانش، بکارگیری دانش و ذخیره دانش می باشد که رابطه آنها با سرمایه اجتماعی، فرضیه های فرعی تحقیق را تشکیل میدهند. برای آزمون فرضیه های تحقیق، از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج تحقیق رابطه معنی داری را میان سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش نشان می دهد. مولفه های مدیریت دانش نیز همگی رابطه معنی داری با سرمایه اجتماعی دارند که مقدار معنی داری آزمونها در همه فرضیات برابر با 000/0 می باشد که بیانگر همبستگی مثبت و مستقیم بین متغیرهاست. بنابراین نتیجه نهایی تحقیق این است که سرمایه اجتماعی به سهم خود، نقش موثری در آمادگی سازمان برای استقرار مدیریت دانش دارد.