هدف اصلی این مطالعه بررسی تأثیر تحریم های جامع شورای امنیّت بر همگرایی منطقه ای ایران طی دوره ی1995 تا2010 می باشد که بدین منظور از مدل جاذبه و داده های ترکیبی استفاده شده است. بدین منظور اثر تحریم ها بر همگرایی منطقه ای ایران در سه بلوک سازمان همکاری اقتصادی(اکو)، سازمان همکاری شانگهای و گروه d8 مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا همگرایی منطقه ای ایران طی دوره ی1995 تا2005 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بررسی، حاکی از آن است که وجود ایران در بلوک اکو تاثیر معناداری بر همگرایی منطقه ای و حجم تجارت ایران با سایر اعضای بلوک نداشته و این بررسی در مورد گروه d8، نشان می دهد که نه تنها همگرایی حاصل نشده، بلکه به دلیل وجود کشور مصر، واگرایی نیز حاصل گردیده است و همچنین در مورد گروه شانگهای نتایج مبیّن گسترش حجم تجارت و تقویت همگرایی ایران با سایر اعضای گروه به میزان 15 درصد می باشد. برای بررسی اثر تحریم های جامع شورای امنیّت بر روابط ایران با سایر اعضای بلوک ها، دوره ی مورد بررسی را به سال2010 افزایش داده ایم که در هر سه مورد، نتایج نشان دهنده ی عدم اثرگذاری معنادار تحریم ها بر همگرایی منطقه ای ایران با سایر اعضای بلوک می باشد و در واقع فرضیه ی صفر ما مبنی بر اثر گذاری تحریم ها بر همگرایی منطقه ای ایران رد می شود.