در این تحقیق تنوع ژنتیکی جمعیت بلدرچین ژاپنی و سفید انگلیسی، با استفاده از چهار جفت آغازگر ریزماهواره ای شاملguj0034 ،guj0049 ، guj0080، gu0097 و هشت آغازگر تکثیر تصادفی قطعات dna چندشکل(rapd) ، شامل pr3، pr9، pr11، pr16، pr20، opp11، opa07 و opa12 مورد بررسی قرار گرفت .خون گیری از 100 قطعه پرنده (50 قطعه از هر جمعیت) مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان واقع در شهر آق قلا انجام شد. dna نمونه ها با استفاده از کیت دیاتوم استخراج گردید. واکنش های زنجیره ای پلی مراز در تمام جایگاه های ریزماهواره ای به خوبی انجام شد ولی pcr با آغازگر های pr11، opp11، opa07 و opa12 سبب تکثیر نشد. محصولات واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از ژل پلی اکریل آمید 6? و ژل آگارز 5/1? الکتروفورز شد. در کل دو جمعیت، تمامی مکان های ژنی تکثیر شده، از تعادل هاردی-وینبرگ انحراف معنی داری نشان دادند. )05/0 (p<میانگین هتروزایگوسیتی کل مشاهده شده، 1615/0±6000/0 شد که بیشترین و کمترین هتروزایگوسیتی مشاهده شده برای آغازگرهای ریزماهواره ای، به ترتیب مربوط به جایگاه guj0097 (8101/0) و guj0034 (7780/0) بود. با استفاده از آغازگرهای rapd، 50 باند شناسایی گردید که از این تعداد، 44 باند چندشکل و 6 باند، تک شکل بودند. تعداد باندهای شناسایی شده برای هر آغازگر بین 10 تا 15 باند بود که در دامنه 3500-200 جفت باز قرار داشت. بیشترین درصد چندشکلی مربوط به آغازگر pr3 با 33/93? و کمترین آن مربوط به آغازگر pr20 با 33/83? بود. فراوانی اشتراک باندی برای هر آغازگر محاسبه شد که برای بلدرچین ژاپنی در دامنه 7871/0-6665/0 و برای بلدرچین سفیدانگلیسی در محدوده 7832/0-6378/0 قرار داشت. تشابه ژنتیکی درون جمعیتی به عنوان متوسط فراوانی اشتراک باندی محاسبه و مقدار آن برای بلدرچین ژاپنی 7314/0 و برای بلدرچین سفیدانگلیسی 7134/0 برآورد شد. میزان اطلاعات چندشکلی، برای آغازگرهای ریزماهواره و rapd به ترتیب 7614/0 و 8566/0 به دست آمد. با توجه به نتایج، وضعیت دو جمعیت بلدرچین به لحاظ تنوع ژنتیکی در سطح مطلوب بود. از طرفی نشانگرهای dna مورد مطالعه، می توانند به عنوان ابزاری قابل اعتماد و مناسب جهت مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ها مورد استفاده قرار گیرند.