هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیت های هنری در سازگاری نابینایان بود . به منظور انجام این پژوهش 60 نفر از نابینایان 18 تا 28 ساله که در سال 91 – 1390 در شهر تهران زندگی می کنند بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند که شامل دو گروه که گروه اول از 15 دختر و 15 پسر که دارای حداقل یکسال فعالیت هنری بودند و گروه دوم که شامل 15 دختر و 15 پسر که هیچگونه فعالیت هنری نداشتند تشکیل شده بود . روش این پژوهش علّی – مقایسه ای و ابزار پژوهش عبارت از پرسشنام? سازگاری بل ( بزرگسالان ) بود . یافته ها نشان داد که فعالیت های هنری باعث افزایش سازگاری در افراد نابینا می شود . واژگان کلیدی : فعالیت های هنری ، سازگاری ، نابینایی