هدف پژوهش حاضر مقایسه ی هوش معنوی زنان ایروبیک کار و یوگا کار شهر بیرجند است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پس رویدادی است. جامعه ی آماری این پژوهش زنان 25 تا 45 ساله ی فعال در رشته ی ورزشی ایروبیک و یوگا در شهر بیرجند که سابقه ی فعالیتشان حداقل یکسال بود و نیز زنان 25 تا 45 ساله ی غیر فعال که هیچ گونه سابقه ی ورزشی نداشتند، می باشد. نمونه گیری هدفداراجرا شد و در نهایت تعداد افراد نمونه در دو گره فعال 32 نفرتعیین گردید. افراد نمونه در گروه غیر فعال نیز طبق دو گروه دیگر به تعداد 32 نفر از سطح شهر انتخاب شد. گردآوری داده ها با استفاده از مقیاس سنجش هوش معنوی کینگ(sisri-24) با ضریب پایایی 0.88 انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، میانگین وانحراف استاندارد) و آمار استنباطی(anova) صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان داد که هوش معنوی زنان سه گروه در سطح 0.05p<به طور معنی داری متفاوت است به گونه ای که زنان یوگاکار هوش بالاتری داشتند. همچنین تنها سطح هوش یوگاکاران در حد مطلوب قرار داشت. بنابراین می توان گفت ورزش در کنار سایر شرایط فرهنگی و مذهبی، عاملی برای ارتقاء هوش معنوی است و نوع ورزش و فعالیت بر میزان این ارتقاء اثرگذار است. تلویحات این پژوهش مورد توجه دست ا ندرکاران و روانشناسان ورزش، بویژه در بخش بانوان قرار خواهد گرفت.