بعد از ظهور اسلام و نزول قرآن کریم، شاعران و نویسندگان در آفرینش آثار ادبی خود، اسلوب قرآن و شیوه های بیانی آن را الگوی کار خود قرار دادند و از الفاظ و اندیشه های قرآنی در لابه لای شعرهای خود بهره جستند، به گونه ای که موضوع اقتباس از قرآن به بابی فراخ تبدیل شد و کتابهایی به آن اختصاص یافت. بنابراین پیوندی که میان ادبیّات قرآنی و ادبیّات عربی و به طور خاص شعر ایجاد شده است، پیوندی ژرف و ناگسستنی است، به طوری که تحت تاثیر قرآن بسیاری از اصطلاحات ادبی، فقهی، کلامی و ... در ادبیّات عربی به وجود آمد. قرآن دروازه های فنون تازه ای از علوم را به روی ادبیّات گشود. مولّف در این رساله بر آن است که ضمن تعریف اقتباس و پیشین? آن و معرّفی انواع آن، به تأثیر قرآن بر ادبیّات عربی در اغراض و معانی و در الفاظ و واژگان و به بیان اختلاف آراء بین علما و بلاغیین بپردازد. از همین رهگذر، اقتباسات قرآنی همچون اقتباسات کلمه ای، آیه ای، لفظی و معنایی به کار گرفته شده در دیوان های شاعران برجسته اسلامی قرن اوّل هجری را عرضه نموده ایم. در پایان نیز فهرستی از آیات قرآن و اشعار عربی ترتیب داده ایم.