گونه ی راش شرقی یکی از مهم ترین گونه های تجاری جنگلهای شمال ایران محسوب می گردد. انتخاب و حفظ درختان برتر این گونه جهت حفاظت و توسعه ی توده های آن در مقابل بهره برداری-های صورت گرفته و تغییرات اقلیمی، اهمیت بالایی دارد. از این رو هدف این تحقیق تعیین تفاوت-های ژنتیکی این درختان با سایر درختان غیربرتر در محیط مشابه اکولوژیک به کمک نشانگرهای بیوشیمیایی و مورفولوژیک برگ جهت اطمینان از تحت کنترل بودن صفات فنوتیپ های برتر گونه ی راش توسط ژنوتیپ است. نمونه ها از گروه های درختی برتر و غیربرتر در چهار ایستگاه با دو ارتفاع مختلف از سطح دریا و دو جهت شرقی و غربی تهیه گردید و مقایسات به کمک تفسیر الگوهای ایزوآنزیمی، آنالیز خوشه ای و آزمون دانکن صورت گرفت. نتایج نشان داد که توانایی نشانگر بیوشیمیایی پراکسیداز شاخه و برگ در تفکیک اکوتیپی و ژنوتیپی پایه های راش بهتر از نشانگر مورفولوژیک برگ است. همچنین هماهنگ بودن تفاوت های فنوتیپی درختان برتر با تفاوت های ژنتیکی بین درختان برتر و غیربرتر تایید گردید و مهم ترین صفت مورفولوژیک برگ بین این دو گروه از درختان، ضخامت برگ معرفی گردید.