زیبایی مفهومی نسبی و مبتنی بر سلیقه است و متناسب با فرهنگ و شرایط اجتماعی گوناگون تعریف شده است. پژوهش حاضر در صدد بررسی و تحلیل مردم شناختی معیار ها و ملاک های زیبایی صورت نزد جوانان 20 تا 30 ساله ی منطقه 15 تهران بوده و برای نیل به این هدف ابتدا به بررسی سیر تحول تاریخی زیبایی پرداخته و سپس این مفهوم در جغرافیای گوناگون مورد مداقه قرار گرفته است. مهمترین نظریات مربوط به حوزه بدن و توجه به بدن به مثابه امری فرهنگی، شامل نظریاتی در حوزه انسان شناسی از اندیشمندانی چون: مارسل موس، مری داگلاس و مارگارت مید، در حوزه جامعه شناسی از اندیشمندانی چون اروینگ گافمن و آنتونی گیدنز به اختصار سخن گفته و در قسمت روش،از رویکرد مردم شناسی ژرفانگر بهره برده ایم. فنون مورد استفاده در این تحقیق نیز مشاهده و مصاحبه ی عمیق است. همچنین در کنار استفاده از روش مردم شناسی ژرفانگر، جهت بدست آوردن ملاک های زیبایی صورت از سوال های تحقیق نیز استفاده شده است. این پژوهش در ناحیه پنج منطقه پانزده انجام شده. جامعه مورد بررسی سی و شش نفر که هفت نفر از پسران و بیست و نه نفر از دختران انتخاب شده و سوالات طرح شده پژوهش از آنها پرسیده شده است.یافته های حاصل در فصل چهار مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که راه های دست یابی به زیبایی امروزه گسترش یافته است و افراد برای زیبا شدن تقریبا دست به هر عملی می زنند. زیرا امروزه زیبایی تنها یک مفهوم صرف نیست بلکه بعد نمادین نیز یافته است. افراد دیگر حاضر به پذیرش بی چون و چرای کالبد خویش نیستند، بلکه تمایل دارند آن را در جهت کامل شدن دگرگون کنند و با تصویری که از کالبد خود در ذهن ساخته اند مطابق سازند و همچنین هم نوایی آنان را می توان راه حلی عقلانی در جهت فرار از داغ ننگ خوردن به شمار آورد. زیبایی و توجه به بدن به عنوان عاملی برای کسب منزلت اجتماعی و همچنین عامل موثر در اعتماد به نفس به کار گرفته می شود. واژگان کلیدی: ملاک های زیبایی صورت، آرایش، جراحی زیبایی