آب های زیرزمینی همواره به عنوان یکی از منابع مهم و عمده ی تامین آب شرب و کشاورزی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک مطرح بوده است. در راستای ضرورت این مسئله، در این تحقیق تلفیقی از مدل های عددی و شبیه سازی آب زیرزمینی و مدل مدیریت منابع آب انجام می گیرد. ابتدا جهت شبیه سازی سطح آب زیرزمینی مدل مفهومی منطقه مورد مطالعه تهیه گردید. سپس به کمک مدل عددی سطح آب زیرزمینی پیش بینی و صحت سنجی شد. خروجی مدل مذکور به منظور بررسی تاثیر پارامتر هایی چون تغییر اقلیم، نرخ رشد جمعیت بر سطح آب زیرزمینی، در مدل مدیریت تخصیص weap مورد استفاده گرفت. سناریو مورد بحث در این تحقیق شامل بررسی میزان تقاضا و ذخیره منابع آب زیرزمینی با افزایش نرخ رشد جمعیت، کاهش سطح زیر کشت و استفاده از روش آبیاری قطره ای به جای آبیاری سنتی تا سال 1400 می-باشد. نتایج نشان داد که با کاهش سطح زیر کشت معادل 20 درصد تا سال 1400 و جایگزینی ابیاری قطره ای با راندمان 90 درصد بجای آبیاری سنتی میزان تقاضا آب14درصد کاهش می یابد و از سال1396تا 1400 به میزان متوسط 8.2 میلیون متر مکعب در مصرف آب صرفه جویی می شود.