در تحقیقات رشدی اخیر، رشد در طول عمر مورد بررسی قرارگرفته است. رشد حرکتی و رشد شناختی دومقوله متفاوت اما در تعامل با هم هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیرات برنامه آموزش ژیمناستیک به عنوان یک فعالیت حرکتی بر چرخش ذهنی به عنوان یک فاکتور شناختی مهم در دانشجویان، با در نظرگرفتن فاکتور جنسیت به عنوان فاکتور جمعیت شناختی بود. تحقیق حاضر با در نظر-گرفتن گروه آزمایش با تمرین آموزش ژیمناستیک از بین دانشجویان رشته تربیت بدنی و گروه کنترل بدون تمرین و آموزش از بین دانشجویان دیگر رشته های علوم انسانی، هر گروه 40 نفر، 20نفر پسر و 20نفر دختر انجام شد. ابتدا از هر دو گروه آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران (1995) گرفته شد و بعد از آن گروه-آزمایش، برنامه آموزش حرکات ابتدایی ژیمناستیک را هفته ای دو جلسه و هر جلسه 5/1 ساعت، در طول یک ترم تحصیلی انجام دادند. پس از اتمام جلسات آموزش مجدداً پس آزمون از هردوگروه گرفته شد. برای بررسی تفاوت در نمرات پیش و پس آزمون در دو گروه از کوواریانس و برای بررسی تفاوت چرخش ذهنی بین گروه های مختلف در نمرات پیش آزمون از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها، تفاوت معنادار در نمرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون و تنها برای گروه آزمایش را نشان داد (0.01p?). تفاوت بین نمرات دانشجویان رشته تربیت بدنی و دانشجویان دیگر رشته های علوم انسانی، به نفع دانشجویان تربیت بدنی معنادار بود(0.05p?).همچنین بین نمرات مردان و زنان در چرخش ذهنی تفاوت معناداری به نفع مردان مشاهده شد (0.05p?). نتایج حاصل از مطالعه حاضر تأثیربرنامه آموزش ژیمناستیک بر توانایی چرخش-ذهنی را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان می دهد، بین چرخش ذهنی دانشجویان رشته تربیت بدنی و دانشجویان دیگر رشته های علوم انسانی، و نیز بین مردان و زنان تفاوت به نفع دانشجویان رشته تربیت بدنی و مردان وجود دارد. علاوه براین، تأثیرات تقابلی رشد شناختی و حرکتی و تعامل این دو رشد باهم، می تواند از نتایج کلی و البته کاربردی باشد.