در این تحقیق رفتار سایشی آلیاژهای دوتایی و غنی از آهن al-si حاوی مقادیر مختلف سیلیسیم (5، 7، 9، 11 و 13 درصد وزنی)، تحت بار 45 نیوتن و سرعت لغزش m/s 13/0 مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصله، در غیاب ناخالصی آهن، با افزایش میزان سیلیسیم و افزایش سختی زمینه، مقاومت سایشی و خواص مکانیکی آلیاژ بهبود می یابد اما در حضور آهن به سبب شکل گیری رسوبات صفحه ای شکل بتا (?-al5fesi)، رفتار سایشی و خواص مکانیکی آلیاژ متاثر از غلظت آهن و سیلیسیم متفاوت خواهد بود. در غلظتهای کم آهن (8/0 درصد وزنی)، آلیاژهای نزدیک یوتکتیک مقاومت سایشی و خواص مکانیکی بهتری از خود نشان می دهند اما با افزایش غلظت آهن بهترین خواص سایشی و مکانیکی در آلیاژهای هیپویوتکتیک حاوی مقادیر کمتر فاز یوتکتیک (در تحقیق حاضر آلیاژ 1.2fe-5si-al) مشاهده می شود. با افزایش میزان آهن تا بیش از مقدار بحرانی (2/1 درصد وزنی) خواص سایشی و مکانیکی آلیاژ کاهش می یابد. در صورت بهسازی آلیاژ توسط منگنز فاز بتای صفحه ای به فاز آلفا با مورفولوژی حروف چینی/چندضلعی تبدیل شده و خواص مکانیکی، به خصوص خواص سایشی آلیاژ حتی در مقادیر بیشتر آهن و منگنز بیشتر می شود. بهترین خواص سایشی در این شرایط در آلیاژ al-11si-1.2femn مشاهده گردید.