روند رشد شتابان شهرنشینی در کلان شهرها توأم با افزایش جمعیت در این شهرها، باعث افزایش تقاضای سفر در ساعات اوج شده است که این موضوع، مشکلات متعددی را مانند ازدحام ترافیکی، آلودگی هوا و اختلال در سیستم حمل و نقل درون شهری به وجود آورده است. راه حل اساسی برای رفع این مشکلات، استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی نوین همچون سیستم اتوبوس های تندرو (بی.آر.تی) می باشد. در این پژوهش ضمن معرفی و بررسی ساختار تجهیزات، معیارها و استانداردهای سیستم بی.آر.تی، به بررسی مشکلات و نارسایی ها موجود در سیستم بی.آر.تی تبریز از جمله بررسی رابطه بین درآمدها و هزینه های سیستم و تأثیر منفی سیستم بر روی کاربری های مجاور پرداخته شد. روش اجرای پژوهش به صورت اسنادی، کتابخانه ای و پژوهش میدانی است و عمده ترین منابع مورد استفاده کتاب ها، طرح های پژوهشی مرتبط با موضوع و استفاده از اینترنت می باشد. روش پرسشنامه ای روش محوری مورد استفاده در گردآوری اطلاعات است که در غالب دو نوع پرسشنامه شهروندان و کارشناسان طراحی شد. روش تجزیه و تحلیل داده های مربوط به این پژوهش، روش های آماری توصیفی و استنباطی می باشد. بدین صورت که با استفاده از آمار توصیفی به طبقه بندی، توصیف اطلاعات جمع آوری شده پرداخته و سپس با استفاده از آزمون آماری همبستگی اسپیرمن به بیان رابطه و همبستگی بین متغیرهای هزینه و درآمد و با استفاده از آزمون آماری t-test به ارزیابی تأثیر سیستم بی.آر.تی بر روی کاربری اراضی شهری پرداخته ایم. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که از نگاه کارشناسان بین درآمد و دهزینه های سیستم بی.آر.تی رابطه معنی داری وجود ندارد. بنابراین فرضیه اول از دیدگاه کارشناسان مورد تأیید قرار می گیرد. اما نتایج بدست آمده از آزمون همبستگی اسپیرمن نشان می دهد که از دیدگاه شهروندان بین درآمد و هزینه های سیستم بی.آر.تی رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج بدست آمده از آزمون t-test نیز نشان می دهد که هم از نگاه کارشناسان و هم از نگاه شهروندان، سیستم بی.آر.تی تأثیر منفی بر کاربری های مجاور خود داشته است.