سازه های ساحلی با دیدگاه حفاظتی وبا هدف جلوگیری از فرسایش خطوط ساحلی و همچنین خطر سیل به مناطق مجاور و همچنین حفاظت از مدخل بنادر در برابر ضربات شدید امواج مورد استفاده قرار میگیرد.عملکرد اصلی موج شکن های توده سنگی استهلاک انرژی امواج می باشدو به همین دلیل امکان نفوذ جریان آب به داخل بدنه موج شکن وجودداردکه این خاصیت باعث می شود تا ساختار این نوع از سازه های در یایی نفوذپذیر باشد.در این بررسی در ابتدا با استفاده از مدل تبدیل حجمی ره یافتی تئوریک که مربوط به توصیف فیزیکی تاثیر نفوذپذیری هسته بر پایداری لایه آرمور می باشدارائه شده است.بر اساس این مدل تاثیر نفوذپذیری هسته به صورت کاهش خارجی ارتفاع بالارفت امواج تعریف شده است.به این منظور در ابتدا لازم است تا ساز و کار اندرکنش (موج-سازه)تحلیل شود.با استفاده از روش هیوگز میتوان به تحلیل بالارفت امواج بر روی شیب (مرحله خارجی)پرداخت و جریان آب در میان ساختار هسته را میتوان توسط معادلات حاکم بر تراوش جریان آب در محیطهای متخلخل تشریح کرد.سپس با استفاده از مدل تبدیل حجمی میتوان مرحله خارجی جریان را به مرحله داخلی همبسته کردو پارامتری تحت عنوان ضریب کاهش بالارفت را به دست آورد که میتوان از آن به عنوان معیاری جهت در نظر گرفتن تاثیر نفوذپذیری ساختار هسته بر پایداری لایه آرمور استفاده کرد.بااستفاده از مدل تبدیل حجمی میزان کاهش بالارفت در ازای حالات متفاوت نمونه های آزمایشگاهی وندرمیر به دست آمده است و سپس پایداری لایه آرمور در ازای تغییر پارامتر هایی همچون ارتفاع امواج ارزیابی شده است که بر اساس نتایج به دست آمده میتوان مشاهده کرد که هر قدر امواج از میزان ارتفاع موج طراحی بیشتری برخوردار باشندبر میزان پایداری لایه آرمور افزوده می شود.سپس به منظور بررسی هر چه دقیق تر تغییرات وضعیت میدان تراوش ایجاد شده در میان ساختار هسته موج شکن با استفاده از نرم افزار seep/w بر روی مدل موج شکن بندر انزلی تحلیل عددی انجام شده است که بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گیری کرد که هر قدر بر میزان ارتفاع موج طراحی درازای هر حالت ساختاری از هسته افزوده شودو همچنین ساختار هسته از میزان نفوذپذیری بیشتری برخوردار باشدبر میزان پایداری لایه آرمور سنگی افزوده می شود که این مطلب در تطابق با نتایج مرتبط با مدل تبدیل حجمی قرار دارد.