اجرای نمایش در هر عصری بنا به مقتضیات زمانه و شرایط خاص جامعه ویژگی های متفاوتی می طلبد.دستیابی به این ویژگی ها و فاکتورها و اعمال آنها نیازمند خلاقیت و دانش مجموعه ای از افراد و در راس آنها شخصی خلاق به نام کارگردان است. کارگردان ها جهت رسیدن به روند خلاقیت و تولید نیازمند مطالعه ی آثار پیشینیان خود در این عرصه می باشند.نگارنده بر این اعتقاد است که جهت رسیدن به این امر مهم در زمان فعلی نیز ما می بایست چنین روندی را پیش گیریم. فورمن، ویلسون، سلرز از بزرگترین کارگردانان عصر حاضراند که مطالعه آنان و آثارشان می توانند در این راستا راه گشا باشد. نگارنده بر آن است تا با مطالعه اثار و شیوه اجرایی این سه تن به تحقیق پیرامون این موضوع بپردازد که آیا فورمن، ویلسون و سلارز از شاخصه ها و و یژگی های خلاقانه و منحصر به فردی در آثار خود بهره جسته اند و در این صورت وجوع اشتراک و تمایز آنها که هر سه تقریبا هم عصر و از یک جامعه یعنی آمریکا می باشند،چیست. و آیا مطالعه آثار و شیوه اجرایی آنان می توانند راهگشای ما در جهت رسیدن به روندی خلاقانه در اجرای نمایش باشد.