با توجه به اینکه 78% شاغلین بخش صنعت در ایران را افراد با تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم تشکیل می-دهند، لذا ارتقای کیفیت سطوح پایین آموزشی می تواند نقش موثری در رشد ارزش افزوده بخش صنعت ایفا کند. در این مقاله با استفاده از داده های فصلی دوره زمانی 1386_1361 و روش خود توضیح با وقفه-های گسترده (ardl)، به بررسی رابطه ی بین هزینه های آموزش و پرورش و ارزش افزوده بخش صنعت پرداخته شده است. نتایج حاکی از این است که اولاً، هزینه های مختلف آموزش و پرورش (هزینه های جاری و عمرانی) با ارزش افزوده بخش صنعت رابطه ی معناداری دارند؛ ثانیاً، هزینه های جاری آموزش و پرورش در مقایسه با هزینه های عمرانی تأثیر بیشتری بر ارزش افزوده بخش صنعت دارد؛ ثالثاً، هر یک از هزینه های جاری و عمرانی آموزش و پرورش علت گرنجری ارزش افزوده بخش صنعت هستند. لذا تمرکز به هزینه های جاری و عمرانی آموزش و پرورش منجر به افزایش رشد ارزش افزوده صنعت و نهایتاً افزایش رشد اقتصادی خواهد شد.