رادارهای پسیو نوعی از رادارها هستند که از فرستنده های موجود (نظیر فرستنده های رادیویی و تلویزیونی) استفاده می کنند و در نتیجه کم هزینه بوده و غیرقابل شناسایی توسط دشمن هستند. در این پژوهش به بررسی و شبیه سازی رادارهای مولتی استاتیک پسیو که در فضای دو بعدی و سه بعدی قادر به کشف مکان، سرعت و نوع شئی که وارد منطقه تحت پوشش رادار می گردد، پرداخته می شود. همچنین با استفاده از رادارهای مولتی استاتیک پسیو علاوه بر کشف مکان شئ، سیستم قادر به ردگیری آن در یک فضای سه بعدی و رسم مسیر طی شده توسط شئ، با نمونه برداری های متوالی می باشد. با توجه به تأثیر محل ایستگاه های رادار در دقت سیستم، با استفاده از الگوریتم ژنتیک چند هدفه، یک سیستم بهینه طراحی می گردد. در این سیستم، ضمن استفاده از حداقل ایستگاه ها برای گیرنده، مکان ایستگاه های گیرنده رادار جهت دستیابی به ماکزیمم میزان سیگنال به نویز و ماکزیمم سطح پوشش، بهینه می گردند. در پایان، تأثیر محو شدگی امواج، به عنوان یک عامل محیطی، در روند آشکار سازی شئ و ردگیری آن توسط رادار مورد بررسی قرار می گیرد.