چکیده به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کولین و انرژی حاصل از اسیدچرب بر عملکرد و کیفیت لاشه در جوجه های گوشتی، سطوح مختلف کولین (صفر و 800 میلی گرم در کیلوگرم)، روغن .و اسیدچرب آفتابگردان (صفر، 3 و 6 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل3×3×2 با 3 تکرار و 12 قطعه جوجه گوشتی نر در هر واحد آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت. جیره های آزمایشی در 2 دوره آغازین (8 تا 21 روزگی ) و رشد (22 تا 42 روزگی ) در اختیار پرنده ها قرار گرفتند. اندازه گیری افزایش وزن و مصرف خوراک به صورت هفتگی انجام شده و تلفات به صورت روزانه ثبت گردید. اثر کولین جیره در هیچ کدام از دوره ها (به استثنای خوراک مصرفی دوره رشد) بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل معنی‏دار نبود. اثر نوع چربی بر افزایش وزن معنی دار بود (05/0p< ) به طوری که جیره حاوی اسیدچرب یا روغن منجر به افزایش وزن، خوراک مصرفی بیشتر و بهبود ضریب تبدیل نسبت به جیره شاهد بدون چربی غذایی گردید. اثر سطح چربی بر افزایش وزن معنی دار بود (05/0p< ) و بالاترین میزان آن در سطح 6 درصد مشاهده شد اما بر خوراک مصرفی اثر معنی داری نداشت. ضریب تبدیل غذایی با افزایش سطح چربی در کل دوره بهبود یافت. اثر متقابل سطوح چربی و کولین بر افزایش وزن، ضریب تبدیل و خوراک مصرفی معنی دار بود (05/0p< )، به طوری که بالاترین میزان افزایش وزن در تیمار حاوی 6 درصد اسیدچرب بدون کولین، بالاترین میزان خوراک مصرفی در تیمار حاوی 3 درصد اسیدچرب بدون کولین و بهترین(پایین ترین) ضریب تبدیل مربوط به تیمار 3 درصد روغن بدون کولین دیده شد. کمترین افزایش وزن و بیشترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار شاهد بدون چربی و کمترین خوراک مصرفی مربوط به تیمار 3 درصد روغن بود در نهایت نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که می توان اسیدچرب را تا سطح 3 درصد در جیره ها بکار برد بدون این-که بر عمکرد تاثیر منفی داشته باشد. استفاده از کولین فقط در جیره های بدون چربی دارای تاثیر مثبت بود. کلمات کلیدی: اسید چرب، روغن، عملکرد ، کولین ،کیفیت ?شه

در این پژوهش با روش نظری و با استفاده از کد محاسباتی سیستا (siesta) که بر اساس نظریه تابعی چگالی (dft) می باشد و در چارچوب تقریب های تبادلی- همبستگی lda و gga، خواص الکترونی مولکول خالص تتراسین(n=4) و نیز با قرار دادن یک، دو و چهار حلقه فنیل بر روی جایگاه های متفاوت مولکول، محاسبه و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان می دهد که اندازه گاف homo-lumo و انرژی حالت پایه برای مولکول تتراسین، به ترتیب 72/1 و 47/2972- الکترون ولت می باشد و هر قدر تعداد حلقه های فنیل بر روی مولکول تتراسین بیشتر باشد، گاف homo-lumo کوچک تر و پایداری مولکول به طور محسوسی افزوده می شود و با دور کردن حلقه های فنیل از مرکز مولکول تتراسین گاف بزرگ تر می شود ولی پایداری تغییر محسوسی نمی کند. سپس با استفاده از کد محاسباتی اسمیگل (smeagol) که بر پایه نظریه تابع گرین غیر تعادلی(negf) می باشد، ضریب ترابرد برای بازه ولتاژ بین صفر تا 7/2 ولت، مشخصه جریان- ولتاژ و در نهایت رسانندگی برای مولکول خالص تتراسین و مولکول روبرین محاسبه و مقایسه شد. از مقایسه ضریب ترابرد و مشخصه جریان ولتاژ مولکول تتراسین و روبرین نتیجه گرفته می شود که برای هر دو مولکول روند تغییر جریان تا حدود ولتاژ 1/2 ولت مشابه است. در ولتاژهای بیشتر از 1/2 تا 7/2، به علت حضور قله های مربوط به حلقه های فنیل در روبرین، جریان در روبرین نسبت به تتراسین، سبقت می گیرد. در ادامه پژوهش، رسانندگی دو مولکول نیز محاسبه و مقایسه شد، که نتایج قبل را تائید نمود.